YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/86
KARAR NO : 2013/92
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 27.12.2005
Sayısı : 229-387

Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca sanıkların suç işlemek amacıyla örgüt kurmak, yönetmek, örgüte üye olmak, örgüt faaliyeti kapsamında kasten öldürmeye teşebbüs, yağma, yağma suçuna teşebbüs, banka dolandırmaya teşebbüs, tehdit, cezaevine uyuşturucu madde ve yasak eşya sokma, ruhsatsız silah taşıma suçlarından cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında Adana Özel Yetkili Ağır Ceza Mahkemesince sanıkların eylemlerinin 765 sayılı TCK’nun 504 ve 61. maddelerinde düzenlenen suçu oluşturacağından bahisle verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesince 27.12.2005 gün ve 229-387 sayı ile sanıkların beraatına hükmolunmuştur.
Katılan vekilinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 02.04.2010 gün ve 6539–3782 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde ‘ceza dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davaların en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir’ hükmü yer almaktadır. Yasa sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Sanıklar hakkında Özel Görevli Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesine 07.04.2005 gün ve 2005/97 sayılı iddianame ile ‘Suç tarihinde katılan bankanın Nalçacı Şubesi Müdürü olan sanık …’in ‘Balcılar’ ismiyle bilinen suç örgütünün lider ve üyeleriyle irtibat kurduğu, bu örgütün kurduğu paravan şirketlere örgütün talimatı doğrultusunda usulsüz krediler verdiği, kredilerden kendisinin de pay aldığı, banka kaynaklarının planlı ve organize şekilde suç örgütünün finansmanında kullanılarak devletin zarara uğratıldığı, örgüt adına faaliyet gösteren Konbel adlı paravan şirkete 220 milyar liralık üç dilimden oluşan 660 milyar liralık usulsüz kredi açılması aşamasında yakalandıkları’ iddiasıyla kamu davası açılıp, adı geçen mahkemece, yüklenen suçun cebir ve şiddet kullanılarak işlenmediğinden görevsizlik kararı vermesine, iddianamedeki anlatıma, görevsizlik kararlarındaki gerekçeye, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre ‘banka zimmetinden’ açılan davaya bakma ve temyiz inceleme görevinin 7. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 04.02.2013 gün ve 5064 – 2697 sayı ile;
“CMK 250. Madde İle Görevli Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca çıkar amaçlı suç örgütü kapsamında yapılan soruşturma sonucunda düzenlenen 07.04.2005 tarih ve 2005/97 sayılı iddianameyle, Vakıfbank Konya Nalçacı Şubesi Müdürü olan sanık …’in de aralarında bulunduğu 44 sanık hakkında 4422 sayılı Kanun kapsamında çıkar amaçlı suç örgütü kurmak, örgüt üyesi olmak, örgüt adına bilerek hizmet yüklenmek, bu amaçla gasp ve gaspa teşebbüs, adam öldürmeye teşebbüs, şartlı tehdit, cezaevine yasak eşya sokmak, 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve banka dolandırmaya teşebbüs suçlarından kamu davası açıldığı, düzenlenen iddianamede ‘soruşturma sonunda Balcılar adıyla bilinen suç örgütünün aşağıda açıklanacağı üzere Konbel adlı paravan şirket kurup usulsüz kredi çekmek istedikleri gibi Banka Müdürü …’in Konya’da faaliyet gösteren birçok firmaya usulsüz kredi verdiği anlaşılmıştır. Konbel adlı paravan şirket adına usulsüz kredi çekilmeye teşebbüs eyleminin Balcılar adıyla bilinen çıkar amaçlı suç örgütü adına işlenen bir suç olduğu, fakat Konya Vakıfbank Nalçacı Şubesi Müdürü …’in diğer çok sayıda şirkete usulsüz kredi verip bankayı zarara uğratmaktan ibaret eyleminin çıkar amaçlı suç örgütünün, örgüte kaynak yaratmak amacıyla işlediği bir suç olarak kabulünün mümkün olmadığı, eylemlerin suç örgütünden tamamen bağımsız işlenen suçlar olduğu, yine bu kredi ödemelerinde 4422 sayılı Kanunda sayılan cebir, şiddet ve tehdit unsurunun bulunmadığı gözetilerek diğer şirketlere kredi yerilmesi olayıyla ilgili soruşturma tefrik edilmiştir’ şeklindeki anlatım ile …’in paravan şirketlere usulsüz kredi vermesi eylemlerinin örgüt kapsamında bulunmadığı gerekçesiyle tefrik edilerek ayrı bir soruşturmaya kaydedildiği, iddianamenin not kısmında paravan şirketlere kredi verilmesi eyleminin tefrik edilerek ayrı soruşturmaya kaydedildiğinin belirtildiği, anılan iddianamede Konbel adlı paravan şirket adına usulsüz kredi çekilmeye teşebbüs eyleminin Balcılar adıyla bilinen çıkar amaçlı suç örgütü adına işlenen suç olduğu kabul edilerek banka dolandırıcılığına teşebbüs suçundan kamu davası açıldığı, paravan şirketlere usulsüz kredi verilmesi eylemleri yönünden bir dava açılmayıp ayrı soruşturma numarasına kaydedildiği, düzenlenen iddianame üzerine 2005/64 esas sayılı dosya üzerinden yargılamaya başlayan CMK 250. Madde İle Görevli Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesince 03.06.2005 tarihli duruşmada banka dolandırıcılığı eyleminin cebir ve tehdit ile örgütün faaliyeti kapsamında işlenmiş bir suç olmadığı gerekçesiyle tefrik kararı verilerek bu dosyanın 2005/95 esasa kaydedildiği, mahkemenin 07.06.2005 tarih ve 95-55 sayılı kararı ile sanıkların üzerilerine atılı eylemin Konbel adlı paravan şirket kurdurarak bu şirket adına bankadan usulsüz kredi çekme girişiminde bulunmak suretiyle banka dolandırıcılığına teşebbüs olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek 765 sayılı TCK’nun 504/1, 522, 61. maddeleri uyarınca yargılama yapılması için Konya Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği hususlarının anlaşılmasına, iddianame yerine geçen görevsizlik kararındaki anlatım ve sevk maddeleri, suçun nitelendirilmesinin dolandırıcılık suçuna teşebbüs olarak yapılması, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih, 2011/1 ve 09.02.2012 tarih 2012/1 sayılı kararlarına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; suç işlemek amacıyla örgüt kurmak, yönetmek, örgüte üye olmak, örgüt faaliyeti kapsamında kasten öldürmeye teşebbüs, yağma, yağmaya teşebbüs, banka dolandırmaya teşebbüs, tehdit, cezaevine uyuşturucu madde ve cep telefonu sokma ve ruhsatsız tabanca taşıma suçlarından cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında, sanıkların eylemlerinin suç tarihi itibarıyla yürürlükte olan 765 sayılı TCK’nun 504/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturabileceğinden bahisle verilen görevsizlik kararı üzerine, dosyanın gönderildiği mahkemece sanıkların beraatına ilişkin hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmü gereği, dava açan belge niteliğindeki görevsizlik kararındaki anlatım ve gösterilen sevk maddeleri göz önünde bulundurulduğunda, sanıklar hakkında dolandırıcılık suçuna teşebbüsten kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin alınan ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı karar uyarınca dosyayı temyizen inceleme görevi tebliğname tarihi de göz önüne alındığında Yargıtay 11. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 11. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 02.04.2010 gün ve 6539-3782 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.