YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/77
KARAR NO : 2013/83
KARAR TARİHİ : 14.05.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 30.03.2010
Sayısı : 1282-644

Sanık … hakkında Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 18.11.2004 gün ve 754-525 sayılı iddianamesi ile, kaçmaya imkan sağlama suçundan 765 sayılı TCK’nun 302/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, Küçükçekmece 6. Asliye Ceza Mahkemesince 28.11.2006 gün ve 668-508 sayı ile;
Sanığın 765 sayılı TCK’nun 302/1, 59 ve 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 04.05.2009 gün ve 10113-8341 sayı ile;
“Hükümlerden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve TCY.nın 7/2 madde ve fıkrası uyarınca sanıklar yararına olan 5728 sayılı Yasanın 562.maddesinin 1.fıkrası ile CYY.nın231/5 madde ve fıkrasında öngörülen, hükmolunan cezanın geri bırakılması sınırının iki yıla çıkarılması ve söz konusu 562.maddesinin 2.fıkrası ile de CYY.nın 231/14 madde ve fıkrasındaki, suçun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olması koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının tartışılması zorunluluğu” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Küçükçekmece 6. Asliye Ceza Mahkemesince 30.03.2010 gün ve 1282-644 sayı ile;
Sanığın 765 sayılı TCK’nun 302/1, 59 ve 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının ertelenmesine, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu hükmünde sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.12.2012 gün ve 20172-28947 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 11.03.2013 gün ve 1440-3595 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, Yüksek Dairenin bozma kararına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne, 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı Kararında 11/A (2) de yer alan ‘Her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmüne göre işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, kaçmaya imkan sağlama suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 04.05.2009 gün ve 10113-8341 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 26.06.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesine 05.12.2012 gün ve 20172-28947 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.