YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/75
KARAR NO : 2013/81
KARAR TARİHİ : 14.05.2013
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 03.12.2008
Sayısı : 121-564
Gölcük Cumhuriyet Başsavcılığınca sanıklar hakkında askeri yasak bölgeye izinsiz girme suçundan 2565 sayılı Kanunun 26. maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Gölcük Sulh Ceza Mahkemesince 03.12.2008 gün ve 121-564 sayı ile sanıkların beraatına karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 30.10.2012 gün ve 9221-26465 sayı ile;
“İddianamede belirtilen eylemin sübutu halinde 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesi kapsamında kalacağı bu suça bakma görevinin Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 06.03.2013 gün ve 10854–3378 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve anlatıma, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve 26.01.2013 tarih, 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, askeri yasak bölgeye girme suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
Sanıklar hakkındaki iddianame askeri yasak bölgeye girme suçuna ilişkin olup, sanıkların eylemleri hem 2565 sayılı Kanunun 26. maddesine, hem de 5237 sayılı TCK’nın 332. maddesinde düzenlenen suçlara uyabilecek şekilde anlatılmıştır.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 1 Temmuz 2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. Bu bakımdan, 2565 sayılı Kanuna aykırılık suçları başka bir dairenin görev alanına girmemesi halinde bu suçlara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir. 2565 sayılı Kanuna aykırı davranma suçları da tebliğname tarihi gözönüne alındığında başka herhangi bir dairenin görev alanına girmemektedir. 5237 sayılı TCK’nın 332. maddesinde düzenlenen suça ilişkin temyiz incelemesi görevi ise Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Ayrıca, temyiz incelemesine konu askeri yasak bölgeye girme suçu, hem 2565 sayılı Kanunun 26. maddesi hem de 5237 sayılı TCK’nın 332. maddesinde düzenlenmiş, bu suçun cezası, 2565 sayılı Kanunun 26. maddesinde üç aydan altı aya kadar hapis ve beşbin liradan yirmibeş bin liraya kadar para cezası; 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde ise iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibarettir. İddianamedeki anlatımın her iki suça uyabilecek şekilde olduğu da göz önüne alındığında temyiz incelemesinin Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması daha isabetli olacaktır.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin, Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 9. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan altı Kurul Üyesi ” sözkonusu temyiz davasına bakma görevinin Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu” görüşüyle karşı oy kullanmıştır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 06.03.2013 gün ve 10854-3378 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oyçokluğuyla karar verildi.