YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/69
KARAR NO : 2013/75
KARAR TARİHİ : 14.05.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7. ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 03.03.2008
Sayısı : 290-80
Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 11.12.2000 gün ve 11570-669 sayılı iddianamesi ile; sanıklar hakkında toplu kaçakçılık suçundan 1918 sayılı Kanunun 27/2, 3, 33/3 ve 47 maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesince 29.04.2003 gün ve 516-132 sayı ile;
Sanıkların 1918 sayılı Kanunun 27/2-3, 33/son ve 765 sayılı TCK’nun 59. maddeleri uyarınca 7 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 06.07.2004 gün ve 14690-9154 sayı ile;
“Hükümden sonra, 9.7.2003 gün ve 25173 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve 1918 sayılı Kaçakçılığın Men ve Takibine dair kanunu yürürlükten kaldıran 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun getirdiği lehe düzenlemeler ile TCK’nun 2.maddesi de göz önünde tutularak sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilerek bir hüküm kurulmasının gerekmesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Sanıklar … ve … hakkında Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 05.09.2001 gün ve 8245-561 sayılı iddianamesiyle resmi belgede sahtecilik suçundan açılan dosyanın, toplu kaçakçılık suçundan açılan ve 7. Ceza Dairesi tarafından bozularak mahalline gönderilen dosyayla birleştirilmesine karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesince 03.03.2008 gün ve 290-80 sayı ile;
Sanıkların toplu kaçakçılık suçundan 4916 sayılı Kanunun 3-c, 4-c, 5/3 ve 4/3 maddeleri uyarınca 1276423 YTL adli para cezası ile cezalandırılmalarına,
Sanıklar … ve …’in resmi belgede sahtecilik suçundan 765 sayılı TCK’nun 342/1 ve 59/2 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Sanıklar müdafiileri ve katılan vekilinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 11.04.2011 gün ve 14506-3635 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, sanıklar lehine uygulanan yasalardaki dava konusu suçların en ağırına hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun 14.maddesine göre, kararı inceleme görevi Yargıtay Yüksek 11.Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 27.03.2013 gün ve 6361-5023 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 7. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, toplu kaçakçılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasında verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 14.02.2011 tarih ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmünü içermektedir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan toplu kaçakçılık suçunun cezası 1918 sayılı Kanunun 27/2. maddesi uyarınca 8 yıldan 12 yıla kadar hapis; resmi belgede sahtecilik suçunun cezası ise 765 sayılı TCK’nun 342/1. maddesi uyarınca 2 yıldan 10 yıla kadar hapis olup, toplu kaçakçılık suçu daha ağır yaptırım içermektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, toplu kaçakçılık suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 7. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 11.04.2011 gün ve 14506-3635 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.