YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/46
KARAR NO : 2013/52
KARAR TARİHİ : 14.05.2013
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 07.12.2007
Sayısı : 482-443
Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 26.10.2006 gün ve 189-261 sayılı son soruşturma açılması kararıyla sanığın güveni kötüye kullanma ve görevi kötüye kullanma suçlarından TCK’nun 155/2 ve 257. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesince 07.12.2007 gün ve 482-443 sayı ile; sanığın aynı kanunun 257/1, 62/1 50 ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 24.01.2011 gün ve 15043-55 sayı ile;
“Son soruşturmanın açılması kararında açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre işin incelenmesinin Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 14.02.2013 gün ve 3381-2453 sayı ile;
“İddianamedeki sevke, Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin son soruşturma açılmasına ilişkin kararındaki tavsife, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, TCK’nun 155/2 ve 257/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davası sonucu sanığın aynı kanunun 257/1. maddesi gereğince mahkumiyetine dair hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğinden;
Son soruşturmanın açılması kararında sevk maddesi olarak TCK’nun 155/2 ve 257/1. maddeleri gösterilmiş ise de, eylem; “şüpheli avukatın, alacaklı müşteki vekili sıfatıyla borçlu hakkında alacağın tahsili için yürüttüğü takip sırasında borçluyu tahliye ettirip, şikâyetçinin bilgi ve talimatı dışında bir başka kişiye kiraladığı, yeni kiracıdan nakit para ve bono aldığı halde, bunları müştekiye vermeyip uhdesinde tuttuğu, bu suretle üzerine atılı suçu işlediği” biçiminde anlatılarak görevi kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı ve mahkemece de bu suçtan mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmü gözetildiğinde, son soruşturmanın açılması kararındaki anlatımın içeriğinden sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 24.01.2011 gün ve 15043-55 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi