YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/4
KARAR NO : 2013/10
KARAR TARİHİ : 14.05.2013
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 12.12.2006
Sayısı : 260-653
Sanıklar …, …, …, Şerafettin Eyüboğlu, …, …, … haklarında Kartal Cumhuriyet Başsavcılığının 16.06.2006 gün ve 4418-228 sayılı, Gebze Cumhuriyet Başsavcılığının 25.05.2006 gün ve 1522-59 sayılı iddianameleri ile çevreyi kasten kirletmek suçundan açılan kamu davalarının birleştirilerek yapılan yargılaması sonucunda Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesince 12.12.2006 gün ve 260-653 sayı ile sanıkların beraatlarına karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.04.2009 gün ve 6813-7524 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 03.06.2010 gün ve 7431-7981 sayı ile;
“Sevkteki eylem tanımına, temyiz edilen hüküm konusuna ve uygulamaya, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre inceleme görevi Yargıtay Yüksek 7. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 28.11.2012 gün ve 7686-30052 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarihli 2011/1 sayılı ve 09/02/2012 tarihli 2012/1 sayılı kararlarına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanıkların çevreyi kasten kirletmek suçundan cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davası sonucunda verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İddianamede yargılama konusu eylem, “…. şüphelilerin eylemlerinin TCK’nun 181. maddesinin 4. fıkrasına uyduğu, bu fıkrada birinci ve ikinci fıkralara yapılan atfın eylemleri belirlemeye yönelik olup, ayrı bir suçun düzenlendiği, bu düzenlemeye göre maddenin bu fıkrasının yürürlükte bulunduğu, Çevre Kanununun 5491 Sayılı Kanunla değişik 20. maddesinin son fıkrasında idari para cezaları ile ilgili bu maddeninin uygulanmasında TCK’nu ile diğer kanunlarda fiilin suç oluşturması halinde buna ilişkin hükümlerin saklı tutulduğu, şüpheliler hakkında 4915 Sayılı Kara Avcılığı Kanunun 4/4. maddesi yollamasıyla 21/2. maddesi uyarınca dava açılması talep edilmiş ise de, TCK’nun 44. maddesi uyarınca çevrenin kasten kirletilmesi suçundan dava açılmasının gerektiği…” şeklinde anlatılarak çevrenin kasten kirletilmesi suçundan kamu davası açıldığı, sevk maddesinin de 5237 sayılı TCK’nun 181/4. maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesinin 3.fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatım içeriğinden sanıklar hakkında çevrenin kasten kirletilmesi suçundan 5237 sayılı TCK’nun 181/4. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır. .
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca çevrenin kasten kirletilmesi suçlarına ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince temyiz incelemesinin yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.04.2009 gün ve 6813-7524 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.