YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/354
KARAR NO : 2014/35
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 18.10.2011
Sayısı : 99-122

Yalan tanıklık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu, Karaman Ağır Ceza Mahkemesince 14.07.2005 gün ve 12-56 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nın 272/3, 62 ve 51. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ve ertelemeye karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 18.10.2006 gün ve 4851 – 7680 sayı ile;
“Denetime olanak sağlanması bakımından yalan tanıklığa konu dosyanın aslı ya da onaylı örneğinin dosya içerisinde bulundurulması zorunluluğu gözetilmeden, sanığın onaysız fotokopiden ibaret ifade tutanakları esas alınarak eksik inceleme ile yazılı biçimde hüküm kurulması” nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Karaman Ağır Ceza Mahkemesince 15.02.2007 gün ve 242-18 sayı ile; eksiklikler giderildikten sonra sanığın önceki hükümde olduğu gibi cezalandırılmasına ve ertelemeye karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 30.04.2008 gün ve 4917-4636 sayı ile;
“Hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesindeki koşulların varlığı halinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünde mahkemece değerlendirme yapılması zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Karaman Ağır Ceza Mahkemesince 21.10.2008 gün ve 127-225 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 272/3, 62/1 ve 53/1. maddeleri uyarınca bir yıl sekiz ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi üzerine Karaman Ağır Ceza Mahkemesince 18.10.2011 gün ve 99-122 sayı ile; 5237 sayılı TCK’nun 272/3 ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ve aynı kanunun 51/1. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesince 06.03.2013 gün ve 11483-3440 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, Yüksek 8. Ceza Dairesinin bozma kararına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne, 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 1 sayılı kararında 11/A-2’de yer alan ‘her daire önceki iş bölümü gereği kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmüne göre, işin incelenmesinin 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 19.04.2013 gün ve 7733-12594 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, 07.12.2012 günlü tebliğnamenin düzenlendiği tarihte dairemiz görevli olmayıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 02.06.2011 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 20.11.2013 gün ve 16862-28979 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemin niteliğine, görevsizlik kararına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; yalan tanıklık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından incelenerek, 18.10.2006 gün ve 4851-7680 ile 30.04.2008 gün ve 4917-4636 sayıyla bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 07.12.2012 olduğu anlaşıldığından, temyiz inceleme görevi Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 8. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan bir Başkanlar Kurulu Üyesi; “Temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiği” düşüncesiyle karşı oy kullanmıştır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 19.04.2013 gün ve 7733-12594 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oyçokluğuyla karar verildi.