YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/343
KARAR NO : 2014/24
KARAR TARİHİ : 27.03.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 28.03.2008
Sayısı : 355-374
Sanık … hakkında Şişli Cumhuriyet Başsavcılığının 02.04.2002 gün ve 4942-3590 sayılı iddianamesi ile; hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/1-son ve 522. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, Şişli 3. Asliye Ceza Mahkemesince 16.09.2002 gün ve 499-674 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 27.12.2006 gün ve 6505-15407 sayı ile;
“1-) Suça konu eşyanın suç tarihindeki değerleri yöntemine uygun olarak saptanmadan, hangi değerin esas alındığı da kararda gösterilip açıklanmadan, 765 sayılı TCY’nın 522/1. maddesinin hafif değere ilişkin hükmünün uygulanması,
2-) Sanık hakkında 765 sayılı TCY’nın 492/1-son, 522/1. maddeleri uyarınca hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Yasanın 523/1. maddesi ile 2/3 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu 10 ay yerine 8 ay 20 gün hapis cezasına, sonuçta da eksik para cezasına hükmolunması,
3-) Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY.nın 492/1-son, 522/1, 523/1, 40, 647 sayılı Yasanın 4. maddelerine göre, hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY.nın aynı suça uyan 142/1-b, 143/1, 168/1, 50, 116/1-4, 119/1-c. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucunda, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, 765 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Yasa hükümleri uyarınca yeniden uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması,
4-) Hükümden sonra yürürlüğe giren 5083 sayılı Yasaya, 5335 sayılı Yasa ile eklenen 2/3.maddesi uyarınca, para cezalarının hesaplanmasında bir Yeni Türk Lirasının artıklarının hesaba katılamayacağının gözetilmesi zorunluluğu” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Şişli 3. Asliye Ceza Mahkemesince 28.03.2008 gün ve 355-374 sayı ile; sanığın ilk hükümdeki gibi mahkumiyetine karar verilmiştir.
Sanığın temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 15.10.2012 gün ve 16231-17667 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanunu’nun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 09.12.2013 gün ve 23809-38522 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Başkanlar Kurulunun kararının Ortak Hükümler 2. maddesi uyarınca daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada yerel mahkemece verilen ilk hükmün daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 27.12.2006 gün ve 6505-15407 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 08.08.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçlarla ilgili incelemenin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 15.10.2012 gün ve 16231-17667 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.