Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/341 E. 2014/22 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/341
KARAR NO : 2014/22
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Dairesi : 13. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.07.2012
Sayısı : 438-788

Sanık … hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 14.03.2001 gün ve 4235-4201 sayılı iddianamesiyle, hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/1, 62, 65/3, 522, 55/3, 491/ilk, 62, 522 ve 55/3, 493/1, 522 ve 55/3. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesince 03.02.2003 gün ve 363-50 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 09.02.2006 gün ve 22010-964 sayı ile;
“1- Suçları diğer sanıklar Şevket Gelsoy ve Ersen Yörenç ile birlikte işlediği anlaşılan sanık hakkında uygulanan temel maddelerin ‘son’ fıkraları ile uygulama yapılmaması,
2- Yakınan ….’e ait pencere camı açık olan otomobilin 1179 nolu sokak üzerinde park halinde iken çalındığı oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak kabul edildiği halde TCY’nın 491. maddesinin 2. fıkrası yerine ilk fıkrası ile hüküm kurulması,
3- Sanığın yakınan …’a karşı eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1-son, 62/1, 522/1, 55/3, 59/2. maddeleriyle 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b, 35, 31/3, 62/1, 116/2-4, 31/3, 62/1, 15/1, 31/3, 62/1; yakınan …’a karşı eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1-son 62/1, 522/1, 55/3, 59/2. maddeleriyle 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b, 35, 31/3, 62/1; maddelerinin yakınan ….’e karşı eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 491/2-son, 62/1, 55/3, 59/2. maddeleriyle 5237 sayılı TCY’nın 141/1, 35, 31/3, 62/1, 151/1, 31/3, 62/1. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucunda, 5237 sayılı TCY’nın hükümlerinin sanık yararına olduğunun gözetilmesi zorunluluğu,
4- Hükümden sonra yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Yasasının 23 ve 24. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir
Bozmaya uyan İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesince 02.07.2012 gün ve 438-788 sayı ile, sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmünde sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 02.12.2013 gün ve 30788-37365 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile mahkemece verilen 03.02.2003 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılarak, 09.02.2006 gün ve 22010-964 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğundan bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. Ceza Dairesince görev uyuşmazlığının çözülmesi için dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle ortada çözümlenmesi gereken bir olumsuz görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığı belirlenmelidir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması gerekip, somut olayda olduğu gibi, dosyanın, kendisini görevsiz sayan dairece görevli olduğu düşünülen ikinci daireye gönderildiği durumlarda olumsuz görev uyuşmazlığının ortaya çıktığından söz edilemez.
Bu durumda, henüz Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı bulunmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 02.12.2013 gün ve 30788-37365 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.