YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/34
KARAR NO : 2013/40
KARAR TARİHİ : 14.05.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 2. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 27.05.2010
Sayısı : 150-875
Sanık … hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 22.01.2004 gün ve 264-262 sayılı iddianamesi ile, tehdit ve hakaret suçlarından 765 sayılı TCK’nun 191/3 ve 482/3. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, İzmir 6. Asliye Ceza Mahkemesince 16.11.2006 gün ve 189 – 584 sayı ile;
Sanığın tehdit suçundan 765 sayılı TCK’nun 191/3, 59. maddeleri uyarınca 288 Lira adli para,
Hakaret suçundan ise aynı kanunun 482/3, 59 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca 563 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 18.11.2009 gün ve 37290 – 43259 sayı ile;
“1-Sanık hakkında sair tehdit suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteğinin aynı kanunun 317.maddesi gereğince istem gibi reddine,
2-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-Sanığa atılı hakaret suçunun, soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı suçlardan olduğundan, uzlaşmanın yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253 ve 254.maddeleri gereğince yöntemine uygun olarak sanık ve müşteki duruşmaya davet edilerek uzlaşma teklifi yapılmadan sadece katılan ve sanık müdafiinden sorulmak suretiyle eksik inceleme ile sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Uygulamaya göre;
b-Sanık hakkında hükmolunan aynı nev’iden para cezalarının 765 Sayılı TCK.nun 72.maddesi uyarınca içtima edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c-1136 sayılı Avukatlık Yasasının 4667 sayılı yasanın 77.maddesiyle değişik 164/son maddesi hükmünün yorumlanmasında hataya düşülerek katılan lehine hükmolunan vekalet ücretlerinin asıl yerine, vekile ödenmesine karar verilmesi,
d-Hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMY’nın 231. maddesi uyarınca; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İzmir 6. Sulh Ceza Mahkemesince 27.05.2010 gün ve 150 – 875 sayı ile;
Sanığın tehdit suçundan 765 sayılı TCK’nun 191/3, 59. maddeleri uyarınca 288 Lira adli para,
Hakaret suçundan ise aynı kanunun 482/3, 59 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca 563 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 14.11.2012 gün ve 27988 – 24958 sayı ile;
“Dosya kapsamına, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin ilk temyiz incelemesini yapan Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 18.02.2013 gün ve 169 – 3122 sayı ile;
“Temyiz incelemesi Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek 18.11.2009 gün ve 37290 – 43259 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 18.07.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçlarla ilgili incelemenin Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 2. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 18.02.2013 gün ve 169 – 3122 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.