YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/338
KARAR NO : 2014/19
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 2. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 25.09.2009
Sayısı : 176-345

Sanık hakkında Ceyhan Cumhuriyet Başsavcılığının 25.05.2009 gün ve 1105-370 sayılı iddianamesi ile; hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Ceyhan 2. Asliye Ceza Mahkemesince 25.09.2009 gün ve 176-345 sayı ile;
Sanığın hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nun 125/1, 125/3-a, 125/4, 31/3 ve 52. maddeleri uyarınca 5.600 Lira adli para, görevi yaptırmamak için direnme suçundan ise aynı kanunun 265/1, 31/3 ve 52. maddeleri uyarınca 2.400 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.03.2012 gün ve 3060-7223 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. Maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 2.Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 18.12.2013 gün ve 16819-30351 sayı ile;
“Suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz istemlerinin görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik olduğu gözetildiğinde; iddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi, 6110 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 2. Fıkrası ve 02.06.2011 gün ve 27952 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca, suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCY’nın 265. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçundan temyizi inceleme görevi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi iledeğişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a)Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen hakaret suçunun cezasının, 5237 sayılı TCK’nun 125/1. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para; görevi yaptırmamak için direnme suçunun cezasının ise 265/1. maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında, görevi yaptırmamak için direnme suçu daha ağır yaptırım içermekte olup, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28.03.2012 gün ve 3060-7223 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.