YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/336
KARAR NO : 2014/17
KARAR TARİHİ : 27.03.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 05.10.2011
Sayısı : 314-417
Nazilli Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanığın görevli memura mukavemet ve hakaret suçlarından cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesince 29.05.2008 gün ve 397-347 sayı ile; sanığın görevli memura mukavemet suçundan 5237 sayılı TCK’nun 265/1, 31/3, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 3600 Lira adli para, kamu görevlisine hakaret suçundan ise aynı kanunun 125/1, 125/4 ve 31/3. maddeleri uyarınca 12 ay 13 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.04.2011 gün ve 23287-4523 sayı ile;
“1- Çocuk Mahkemesi sıfatı ile bakılan davalarda 5395 sayılı Çocuk Koruma kanununun 25. maddesinin 1. fıkrası uyarınca Cumhuriyet savcısının oturumlara katılamayacağının gözetilmemesi,
2- Hakaret suçundan, 5237 sayılı TCK’nun 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi tarafından görülme, duyulma ve algılayabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi karşısında, psikiyatri polikliniği hekiminin muayene odasında gerçekleşen eylemde aleniyet öğesinin ne suretle gerçekleştiği açıklanıp tartışılmadan, fazla cezaya hükmedilmesi” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 05.10.2011 gün ve 314-417 sayı ile; sanık hakkında görevli memura mukavemet ve hakaret suçlarından cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.01.2013 gün ve 8157-1666 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay kanunun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 18.11.2013 gün ve 4695-10600 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15.07.2013 gün ve 2013/94-100 sayılı Kararına, Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından kabul edilen 2012 ve 2013 yıllarına ilişkin iş bölümlerinde; Dairelerin daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakacaklarına ilişkin düzenlemelere yer verilmesine ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin daha önce bozma kararı veren Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, görevli memura mukavemet ve hakaret suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada daha önce yerel mahkemece verilen 29.05.2008 gün ve 397-347 sayılı hükmün Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından incelenip 05.04.2011 gün ve 23287-4523 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 15.03.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28.01.2013 gün ve 8157-1666 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.