YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/330
KARAR NO : 2014/11
KARAR TARİHİ : 27.03.2014
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 25.10.2011
Sayısı : 221-383
Görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi, Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesince 09.06.2009 gün ve 303-217 ile; sanığın 765 sayılı TCK’nın 230/1, 59, 72, 647 sayılı Kanunun 4 ve 6. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ve ertelemeye karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 30.05.2011 gün ve 6169-7185 sayı ile;
“Hükümden sonra 19.12.2010 günü yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCY’nın 257. maddesinde yer alan ‘kazanç’ sözcüğünün ‘menfaat’ olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında, TCY’nın 7/2. maddesindeki ‘suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur’ hükmü gözetilerek, hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesince 25.10.2011 gün ve 221-383 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 257/2, 62 ve 51/1. maddeleri gereğince cezalandırılmasına ve ertelemeye karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 16.01.2013 gün ve 30607-511 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 15.11.2013 gün ve 4064-1557 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15.07.2013 gün ve 94-100 sayılı kararına, Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından kabul edilen 2012 ve 2013 yıllarına ilişkin iş bölümlerinde dairelerin daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakacaklarına ilişkin düzenlemelere yer verilmesine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin daha önce bozma kararı veren Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından incelenerek 30.05.2011 gün ve 6169-7185 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 16.08.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 16.01.2013 gün ve 30607-511 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.