YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/319
KARAR NO : 2013/325
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 02.12.2011
Sayısı : 149-581

Gölbaşı Sulh Ceza Mahkemesince 02.12.2011 gün ve 149 – 581 sayı ile; sanık hakkında hakaret, tehdit, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Adalet Bakanlığınca 11.8.2011 gün ve 42385 sayı ile, kanun yararına bozma isteminde bulunmasının talep edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 05.06.2012 gün ve KYB/2012-141390 sayı ile; “Hakaret, tehdit, kasten yaralama ve ruhsatsız silah taşımak suçlarından sanık …’ın, 6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un 15/1-3,5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/2-1, 50/1-a, 52/2, 106/1-1, 86/2, 86/3-e, 35/2, 54/1. maddeleri uyarınca (iki kez) 1.800,00 Türk lirası adlî para cezası, 3.600,00 Türk lirası ve 500,00 Türk lirası adlî para cezası ve 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçuna ilişkin hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, suçta kullanılan bıçağın müsaderesine dair Gölbaşı Sulh Ceza Mahkemesinin 02/12/2011 tarihli ve 2010/149 esas, 2011/581 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanık hakkında hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçlarına ilişkin hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini müteakip, tehdit suçu bakımından hükmolunan cezanın adlî para cezası olması ve sanığın sabıka kaydının da bulunmaması karşısında, 5728 sayılı Kanun’la değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi uyarınca, sanık hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda bir değerlendirme yapılmamasında isabet görülmediği” görüşüyle kanun yararına bozma yoluna başvurulmuştur.
Dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 12.09.2013 gün ve 17207 – 22062 sayı ile;
“Sanık … hakkında Gölbaşı Sulh Ceza Mahkemesinin 02/12/2011 tarihli kararı ile hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçlarına ilişkin hükümler ile ilgili hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, 6136 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan kurulan hüküm yönünden ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun tartışılmadığı, bu nedenle o yer Cumhuriyet savcılığının 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçu yönünden kanun yararına bozma yoluna başvurduğu anlaşılmakla;
Yargıtay Yasasının 14.maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, kanun yararına bozma isteminin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 05.12.2013 gün ve 17540 – 28488 sayı sayı ile;
“Kanun yararına bozma yasa yoluna başvurulduğunda Yargıtay Özel Dairesi taleple bağlı olup kanun yararına bozma istemi dışına çıkarak bir başka hususta inceleme yapamayacağı cihetle; 05.06.2012 tarihli kanun yararına bozma ihbarnamesinde açıkça tehdit suçu yönünden CMK.nun 231. maddesi uyarınca karar verilmediğinden bahisle bozma isteminde bulunulduğundan hükmün diğer bölümleri incelenerek yorum yapmak suretiyle, diğer suçlar hakkında karar verilemeyeceğinden kanun yararına bozmaya konu tehdit suçunun Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararları uyarınca kanun yararına bozma talebini inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesince ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanık hakkında tehdit, hakaret, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından verilen ve keşinleşen mahkumiyet hükümlerinden 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunda hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükmünün tartışılmaması nedeniyle kanun yararına bozma isteminin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Hakaret, tehdit, kasten yaralama ve ruhsatsız silah taşımak suçlarından sanık …’ın, 6136 sayılı Kanun’un 15/1-3, 5237 sayılı TCK’nun 125/2-1, 50/1-a, 52/2, 106/1-1, 86/2, 86/3-e, 35/2 ve 54/1. maddeleri uyarınca (iki kez) 1.800 Lira, 3.600 Lira ve 500 Lira adli para cezası ve 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçuna ilişkin hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, ancak 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçu bakımından 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda bir değerlendirme yapılmadığı anlaşılmıştır.
Her ne kadar kanun yararına bozma ihbarnamesinde tehdit suçu yönünden CMK’nun 231. maddesi uyarınca karar verilmediğinden bahisle bozma isteminde bulunulduğu yazılmış ise de bunun maddi yazım hatasından kaynaklandığı, bozma ihbarnamesinin kapsamının 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçuna ilişkin olduğu kabul edilmelidir.Buna göre temyize konu edilen bu suça ilişkin verilen hükümleri temyizen inceleme görevi ise Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 05.12.2013 gün ve 17540 – 28488 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.