YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/317
KARAR NO : 2013/323
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 06.07.2009
Sayısı : 516-558

Sanık hakkında Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 23.07.2007 gün ve 9646-5928 sayılı iddianamesi ile hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 116/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesince 06.11.2007 gün ve 924-996 sayı ile; hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 35/2. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ise aynı kanunun 116/1 ve 119/1-c. maddeleri uyarınca 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 09.03.2009 gün ve 6165-4753 sayı ile;
“Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Eylemlerin suç tarihine göre, gece sayılan saat 04.30’da gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında; hükmedilen cezalardan artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Geceleyin konut dokunulmazlığını bozma suçunun TCK’nun116/4. maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, anılan Kanunun 116/1.maddesiyle uygulama yapılması,
3- Konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden; 5271 sayılı Kanununla değişik 253 ve 254. maddeleri uyarınca yöntemine uygun olarak uzlaşma teklif edilmeden yazılı biçimde hüküm kurulması,
4-Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren; 5728 sayılı Kanunun 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231/5-14. maddesi uyarınca, sanık … yönünden, yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece 06.07.2009 gün ve 516-558 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 35/2 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan ise uzlaşma nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık ve müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 01.06.2012 gün ve 12183-11955 sayı ile;
“6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 25.11.2013 gün ve 16007-35930 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile Mahkemece verilen 27.02.2007 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılarak, 28.09.2010 gün ve 10162-14792 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 09.03.2009 gün ve 6165-4753 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 21.04.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 01.06.2012 gün ve 12183-11955 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.