Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/31 E. 2013/37 K. 14.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/31
KARAR NO : 2013/37
KARAR TARİHİ : 14.05.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 23.12.2008
Sayısı : 728-1441

Sanık … hakkında Ankara C. Başsavcılığının 07.06.2008 gün ve 27899-17576 sayılı iddianamesi ile; tefecilik suçundan 5237 sayılı TCK’nun 241/1 maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesince 23.12.2008 gün ve 728-1441 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 241/1 ve 52. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 5.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 23.02.2010 gün ve 24241-3078 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 11.10.2012 gün ve 3467-25407 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye hükmün konusuna 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı yasayla değişik 14 maddesinin son fıkrası, 6110 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinin 2. fıkrası ile 28208 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararlarına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın tefecilik suçundan 5237 sayılı TCK’nun 241/1 maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince görevsizlik kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan hali ile;
“Özel kanunlarda başkaca hüküm bulunmadığı takdirde,
…Dördüncü Ceza Dairesi: Türk Ceza Kanununun 456 ncı maddesinin üçüncü fıkrasına giren cürümlerden dolayı verilen hüküm ve kararlarla diğer ceza dairelerinin görevleri dışında kalan hüküm ve kararları,
…Yedinci Ceza Dairesi: Memurların kaçakçılık hükümlerine göre cezalandırılan veya cezası artırılan suçlarına ilişkin hüküm ve kararlarla özel kanunlarda yazılı olup da diğer dairelerin görevlerine girmeyen suçlara ilişkin hüküm ve kararları,
…İnceler ve karara bağlar ” şeklindedir.
Tefecilik suçu, 765 sayılı TCK’nda yer almayan, buna karşın 2279 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Kanununda düzenlenmiş bir suç olup, özel kanundan kaynaklanması ve başka bir dairenin görevine girmemesi nedeniyle Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görev alanında bulunmaktaydı. Buna karşın, 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nun 241. maddesinde, 5235 sayılı Kanunun 11. maddesine göre asliye ceza mahkemelerinin görevli olduğu bir suç türü olarak düzenlenmiş ve herhangi bir dairenin görevine verilmemiştir.
Ancak Yargıtay Kanununun 14. maddesinin, Yargıtay 4. Ceza Dairesince görevsizlik kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan şekline göre; TCK’ndan kaynaklanan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen asliye cezalık suçlar Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görev alanına girmektedir.
Kaldı ki, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca, dairelerin işbölümüne ilişkin olarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca alınan ve 02.06.2011 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre de, 5237 sayılı TCK’nun 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçlarına ait dosyaları temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 23.02.2010 gün ve 24241-3078 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.