YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/306
KARAR NO : 2013/312
KARAR TARİHİ : 27.12.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 2. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 14.05.2008
Sayısı : 44-84
Kulu Cumhuriyet Başsavcılığının 15.03.2006 gün ve 53-28 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 125/1-3 (a) ve 106/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Kulu Sulh Ceza Mahkemesince 28.09.2007 gün ve 46-188 sayı ile; sanığın eyleminin TCK’nun 265/1. maddesi kapsamında kamu görevlisine görevini yaptırmamak için direnme suçunu oluşturacağından bahisle görevsizlik karar verilmiştir.
Dosyanın gönderildiği Kulu Asliye Ceza Mahkemesince 04.12.2007 gün ve 277-358 sayılı ile karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine, oluşan olumsuz görev uyuşmazlığı Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesince 27.12.2007 gün ve 707 sayılı karar ile, Kulu Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılması suretiyle çözümlenmiştir.
Kulu Sulh Ceza Mahkemesince 14.05.2008 gün ve 44-84 sayı ile; sanığın hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nun 125/3-a, 125/4, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis, tehdit suçundan aynı kanunun 106/1-1, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezaların ertelenmesine karar verilmiştir.
Hükmün o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 27.02.2012 gün ve 20740- 3913 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 03.12.2013 gün ve 9873-28539 sayı ile;
“İddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına, temyize konu suçlardan yaptırımı en ağır olan ve 5237 sayılı TCK’nun 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna göre Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.05.2011 tarih ve 2011/1 sayılı kararına göre 5237 sayılı TCK’nun 106/1-1. cümlede de düzenlenen tehdit suçunun temyiz incelemesinin Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen hakaret suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun suçun temel şekline göre müstakil ceza öngören ve suçun kamu görevlisine karşı görevinden dolayı işlenmesine ilişkin nitelikli hali düzenleyen 125/3-a maddesi uyarınca bir yıldan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası; tehdit suçunun cezası aynı kanunun 106/1-1. maddesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, hapis cezalarının üst sınırlarının eşit olması nedeniyle alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren hakaret suçuna ilişkin yaptırımın daha ağır olduğu görülmektedir. Bu nedenle, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03.12.2013 gün ve 9873-28539 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.