YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/304
KARAR NO : 2013/310
KARAR TARİHİ : 27.12.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 27.03.2008
Sayısı : 372-127
Zonguldak Cumhuriyet Başsavcılığının 29.06.2007 gün ve 2110-912 sayılı iddianamesi ile; katılan sanıklar hakkında silahlı tehdit, hakaret, yaralama, tehdit ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a, 106/1, 86/2-3/e, 125/1-4 ve 151/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesince 27.03.2008 gün ve 372-127 sayı ile; katılan sanıklar …, …, … ve …’ın üzerlerine atılı silahlı tehdit, kasten yaralama, tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlarından beraatlerine, sanık …’in üzerine atılı mala zarar verme suçundan ise mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün katılan sanık … ile katılan sanık … Ünal ve katılan … Ünal müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 15.03.2012 gün ve 10997-3438 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, sevkteki ağırlığa, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 18.02.2012 tarih ve 28208 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararına göre işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olmakla”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 18.11.2013 gün ve 11957-28417 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesinin 15.03.2012 tarih ve 3438 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, iddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; kasten yaralama, mala zarar verme, hakaret, tehdit ve silahla tehdit suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrar kazanmış kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Katılan … Ünal ve katılan sanık …’ın …, …, … ve … hakkında kurulan beraat hükümlerini temyiz ettikleri, katılan sanık …’in temyiz istemi ise hem kendisi hakkında mala zarar verme, hem de katılan sanık … hakkında silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kasten yaralama suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 86/2. maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası, hakaret suçunun cezası aynı kanunun 125/1. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası, tehdit suçunun cezası aynı kanunun 106/1. maddesi uyarınca altı aydan bir yıla kadar hapis, mala zarar verme suçunun cezası aynı kanunun 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası, silahlı tehdit suçunun cezası da aynı kanunun 106/2-a maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası olup, silahlı tehdit suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18.11.2013 gün ve 11957-28417 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.