Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/301 E. 2013/307 K. 27.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/301
KARAR NO : 2013/307
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 21.07.2009
Sayısı : 116-278

Bayındır Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanıkların hırsızlık suçuna teşebbüsten cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Bayındır Asliye Ceza Mahkemesince 01.03.2005 gün ve 51-115 sayı ile; 765 sayılı TCK’nun 493/1, 62, 522, 59, 36, 40; 647 sayılı Kanunun 4 ve 5. maddeleri gereğince cezalandırılmalarına, müsadereye, mahsuba ve taksitlendirmeye karar verilmiştir.
Cumhuriyet savcısı ile sanıklar müdafilerinin temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 22.11.2005 gün ve 146987 sayı ile; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereği sanıkların lehine olan kanunun belirlenmesi amacıyla dosyanın gönderildiği Bayındır Asliye Ceza Mahkemesince 25.04.2006 gün ve 33-202 sayı ile; sanıkların 765 sayılı TCK’nun 493, 62, 522, 59, 40, 36; 647 sayılı Kanunun 4 ve 5. maddeleri uyarınca cezalandırılmalarına, müsadereye, mahsuba ve taksitlendirmeye karar verilmiştir.
Hükmün sanık … müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 22.12.2008 gün ve 21240-24835 sayı ile;
“Suçun niteliğine, cezanın türü ve süresine göre, 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun Geçici 1/1. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231/5-14. maddesi gereğince, tekerrüre esas hükümlülükleri bulunmayan sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bayındır Asliye Ceza Mahkemesince 21.07.2009 gün ve 116-278 sayı ile; sanık …’nın 765 sayılı TCK’nın 493/1, 62, 522, 59, 40; 647 sayılı Kanunun 4 ve 5. maddeleri uyarınca cezalandırılmalarına, mahsuba ve taksitlendirmeye karar verilmiştir.
Bu hükmün sanık … ile sanık … müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 01.06.2012 gün ve 12135-12021 sayı ile;
“09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince, Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp, Yargıtay Büyük Genel Kurulu onayından geçip 09.02.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesinin 13. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 25.11.2013 gün ve 16003 – 35943 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile mahkemece verilen 25.04.2006 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesinin 6. Ceza Dairesince yapılıp 22.12.2008 gün, 21240-24835 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesinin Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından incelenip 22.12.2008 gün ve 21240-24835 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 13.04.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 01.06.2012 gün ve 12135-12021 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.