YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/299
KARAR NO : 2013/305
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 26.12.2011
Sayısı : 201-219

Trabzon Ağır Ceza Mahkemesinin 06.04.2006 gün ve 134-228 sayılı son soruşturma kararı ile; sanık … hakkında görevde yetkiyi kötüye kullanma suçundan 1136 sayılı Kanunun 58 ve 5237 sayılı TCK’nun 257. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Rize Ağır Ceza Mahkemesince 17.06.2009 gün ve 113-149 sayı ile; sanığın, katılan … ile Nurettin Kabil aleyhine işlendiği iddia olunan eylemden dolayı beraatine ve katılan Sebahattin Taşçı aleyhine gerçekleştirildiği iddia olunan eylem nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 257/2, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 4.500 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve katılan Asliye Topaloğlu vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 27.09.2011 gün ve 1563-16445 sayı ile;
“1- Katılan … vekilinin sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan beraat kararına yönelik temyizinin incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan … vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, temyiz davasının esastan reddiyle hükmün onanmasına,
2- Sanık hakkında katılan …’ya yönelik eyleminden kurulan hükümlülük kararına yönelik temyiz istemine gelince;
Hükümden sonra 19.12.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCY’nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan ‘kazanç’ sözcüğünün ‘menfaat’ olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCY’nın 7/2. madde-fıkrasındaki ‘suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur’ hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 26.12.2011 gün ve 201- 219 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 257/2, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 2.250 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve katılan Asliye Topaloğlu vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 22.01.2013 gün ve 23125-1004 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 15.11.2013 gün ve 4065-10558 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15.07.2013 tarih ve 2013/Bşk–124 E. 2013/130 K. sayılı kararında da kabul edildiği üzere; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş bölümü-Ortak Hükümler’in 1. maddesinde; ‘Bu iş bölümü; iş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır’ denildikten sonra 2. maddesinde; ‘İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmünün getirilmiş olmasına göre, incelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 27.09.2011 gün ve 1563-16445 sayı ile bozulmasına karar verildiği, tebliğname tarihinin 03.07.2012 olduğu anlaşılmakla temyiz incelemesi yapma görevinin yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, görevde yetkiyi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1- Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2- İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 03.07.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Rize Ağır Ceza Mahkemesince verilen 17.06.2009 gün ve 113-149 sayılı ilk hükmün, sanık ve katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 27.09.2011 gün ve 1563-16445 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 22.01.2013 gün ve 23125-1004 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,

2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.