YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/298
KARAR NO : 2013/304
KARAR TARİHİ : 27.12.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 20.12.2011
Sayısı : 127-709
Balıkesir Cumhuriyet Başsavcılığının 31.01.2007 gün ve 368-155 sayılı iddianamesi ile; sanığın görevi kötüye kullanmak suçundan 5237 sayılı TCK’nun 257/1. maddesi uyarınca 11 kez cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesince 12.03.2009 gün ve 127-239 sayı ile; sanığın görevi kötüye kullanmak suçundan 5237 sayılı TCK’nun 257/1, 43 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 31.01.2011 gün ve 30577 – 636 sayı ile;
“Hükümden sonra 19.12.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. Maddesi ile TCY.nın 257/1-2. Madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCY.nın 7/2. madde-fıkrasındaki “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğundan” hükmün bozulmasına karar vermiştir.
Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 20.12.2011 gün ve 127-709 sayı ile; sanığın görevi kötüye kullanmak suçundan 5237 sayılı TCK’nun 257/1, 43 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 16.01.2013 gün ve 21139-453 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14.maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 15.11.2013 gün ve 3813- 10553 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15/07/2013 tarih ve 2013/Bşk–124 E. 2013/130 K. sayılı kararında da kabul edildiği üzere; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01/03/2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09/02/2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İş bölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde; “Bu iş bölümü; iş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir.” hükmünün getirilmiş olmasına göre, incelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 31/01/2011 gün ve 30577-636 sayı ile bozulmasına karar verildiği, tebliğname tarihinin 21/06/2012 olduğu anlaşılmakla temyiz incelemesi yapma görevi yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, görevi kötüye kullanmak suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1-Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2- İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 21.06.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 12.03.2009 gün ve 127-239 sayılı ilk hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 31.01.2011 gün ve 30577-636 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 16.01.2013 gün ve 21139-453 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.