YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/29
KARAR NO : 2013/35
KARAR TARİHİ : 14.05.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 10.05.2007
Sayısı : 9-68
Sanıklar hakkında Çayeli Cumhuriyet Başsavcılığının 24.01.2007 gün ve 15-8 sayılı iddianamesi ile; tehdit, silahlı tehdit, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Çayeli Asliye Ceza Mahkemesince 10.05.2007 gün ve 9-68 sayı ile;
Sanık … hakkında katılan …’e karşı işlemiş olduğu iddia olunan silahla tehdit suçundan beraatına,
Sanıkların 6136 sayılı Kanunun 13/3 ve 5237 sayılı TCK’nun 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafii ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 06.10.2011 gün ve 13516-10631 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca silahlı tehdit, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümde muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 24.05.2012 gün ve 21808-12405 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Yasasının 14. Maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8. ve 4. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosyanın incelenmesinde; sanıklar hakkında tehdit, silahlı tehdit, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından kamu davası açıldığı, yerel mahkeme tarafından silahla tehdit suçundan beraat, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan ise mahkumiyet kararı verildiği, mahkumiyet kararının sanıklar müdafii tarafından temyiz edildiği, üst Cumhuriyet savcısınca hakaret ve tehdit suçlarından hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesinden bahisle hükmün temyiz edildiği, silahla tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün ise temyiz edilmediği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 14.02.2011 tarih ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmünü içermektedir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İddianamede anlatılan tehdit suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 106/1. maddesi uyarınca 6 aydan 2 yıla kadar hapis; hakaret suçunun cezası aynı Kanunun 125/1. maddesi uyarınca 3 aydan 2 yıla kadar hapis veya adli para; 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun cezası ise anılan kanunun 13/1. maddesi uyarınca 1 yıldan 3 yıla kadar ve adli para cezası olup, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçu daha ağır yaptırım içermektedir. Kaldıki, bu suçlardan sadece 6136 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hüküm temyiz edilmiştir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 8. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 06.10.2011 gün ve 13516-10631 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.