Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/287 E. 2013/293 K. 27.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/287
KARAR NO : 2013/293
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 13. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.10.2009
Sayısı : 411-950

İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca 01.11.2007 gün ve 19410-11014 sayı ile sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 116. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesince 24.01.2008 gün ve 832-51 sayı ile;
Hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca 3 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan; aynı kanunun 116/4. maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 04.05.2009 gün ve 22076-7965 sayı ile;
“1- Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarının gece sayılan zamanda işlendiğine ilişkin kanıtlar karar yerinde açıklanıp tartışılmadan 5237 sayılı TCY’nın 143/1. maddesi ve aynı Yasanın 116. maddesinin 4. fıkrasıyla hüküm kurulması,
2- İşyeri dokunulmazlığını bozma suçunu 4 kişi birlikte işleyen sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 119/1-c maddesiyle uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- 5560 sayılı Yasanın 23. maddesiyle değiştirilen CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma girişiminde bulunulması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam olunarak hüküm kurulması,
4- Kasten işlemiş olduğu suçlardan, hapis cezalarıyla hükümlülüğünün yasal sonucu olarak sanığın, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan 5237 sayılı TCY’nın 53/3. maddesi uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı biçimde uygulama yapılması” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 14.10.2009 gün ve 411-950 sayı ile;
Hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca 3 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan; aynı kanunun 116/4. maddesi uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmünde sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 31.10.2013 gün ve 20926-31015 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile Mahkemece verilen 24.01.2008 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılarak, 04.05.2009 gün ve 22076-7965 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin görevsizliğine, görev konusundaki uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine” karar verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. Ceza Dairesince görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle ortada çözümlenmesi gereken olumsuz görev uyuşmazlığının bulunup bulunmadığı belirlenmelidir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermiş olması gerekmektedir.
Uyuşmazlığa konu dosyada Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı bulunmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı da yoktur.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Olumsuz görev uyuşmazlığı doğmadığından 13. Ceza Dairesinin 31.10.2013 gün ve 20926-31015 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine TEVDİİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.