YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/283
KARAR NO : 2013/289
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.03.2013
Sayısı : 238-139

Hükümlü … hakkında Simav Asliye Ceza Mahkemesinin 05.11.1992 gün ve 219-225 sayılı kesinleşmiş ilamının infazı sırasında 765 sayılı TCK’nun 17. maddesi uyarınca işlem yapılması istemi üzerine dosyayı ele alan ve lehe kanun değerlendirmesi de yapan Simav Asliye Ceza Mahkemesince 27.02.2007 gün ve 238-139 sayı ile; verilen ceza hükümlü lehine bulunduğundan, uyarlama yapılarak yeni bir hüküm tesisine yer olmadığına ve hükümlünün şartla tahliye süresi içerisinde yeni ve kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle şartla tahliyesinin geri alınmasına karar verilmiştir.
Kararın hükümlü ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 29.04.2010 gün ve 16433-5260 sayı ile;
“5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından dosya içeriğine göre hükümlünün eylemine uyan, 765 sayılı TCK’nun yakınanlar Ahmet Özbeyli, Recep Aydeniz, İsmail Elmük için; 492/1, 522/1(pek fahiş), 81/1-3; 492/1, 522/1(pek fahiş), 81/1-3; 492/1, 522/1(pek fahiş), 81/1-3. maddeleriyle 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b, 143, 151/1, 116/2-4, 119/1-c; 142/1-b, 143, 151/1, 116/2-4, 119/1-c; 142/1-b, 143, 151/1, 116/2-4, 119/1-c, yakınanlar Hasan Öz ve Ali Gündoğdu için ise 765 sayılı Yasanın 491/ilk, 522/1(pek hafif), 81/1-3; 491/ilk, 522/1(pek hafif), 81/1-3. maddeleriyle, 5237 sayılı TCY’nın 141/1, 143; 141/1, 143. maddeleri uyarınca, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarıyla ilgili olarak uzlaşma koşulları da değerlendirilerek, uygulama yapılıp, her iki yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı, ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 14.03.2013 gün ve 238-139 sayı ile;
“1- 1989/219 esas sayılı dosyasındaki mağdur Ahmet Özbeyli’ye yönelik hırsızlık eylemi ile ilgili olarak;
A- 05.11.1992 tarih ve 1989/219 Esas, 1992/225 Karar sayılı ilamın mağdur Ahmet Özbeyli ile ilgili olan 1-b kısmının iptaline, adli sicil kayıtlarından çıkartılmasına,
B- 5237 sayılı TCK’nın 116/2-4,119/1-c ve 151/1. maddelerinde temas eden eylemle ilgili olarak; 5271 sayılı CMK’nun 254/1 ve 223/8. maddeleri uyarınca hükümlü hakkindaki konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarıyla ilgili kamu davasının ayrı ayrı düşürülmesine,
C- Mağdur Ahmet Özbeyli’ye yönelik bina dahilinde hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b,143, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 2 yıl 16 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine çektirilmesine,
2- Mağdur Recep Aydeniz’e yönelik hırsızlık eylemi ile ilgili olarak;
A- 05.11.1992 tarih ve 1989/219 Esas, 1992/225 Karar sayılı ilamın mağdur Recep Aydeniz ile ilgili olan 2-b kısmının iptaline, adli sicil kayıtlarından çıkartılmasına,
B- 5237 sayılı TCK’nın 116/2-4,119/1-c ve 151/1 maddelerinde temas eden eylemle ilgili olarak; 5271 sayılı CMK’nun 254/1 ve 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkindaki konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarıyla ilgili kamu davasının ayrı ayrı düşürülmesine,
C- Mağdur Recep Aydeniz’e yönelik bina dahilinde hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b,143, 53 ve 58/6. maddeleri uyarınca 2 yıl 16 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine çektirilmesine,
3- Mağdur İsmail Elmülk’e yönelik hırsızlık eylemi ile ilgili olarak; 05.11.1992 tarih ve 1989/219 Esas, 1992/225 Karar sayılı ilamın 5-b kısmında yer alan mağdur İsmail Elmülk ile ilgili kısmın aynen infazına,
4- Mağdur Hasan Özen’e yönelik hırsızlık eylemi ile ilgili olarak; 05.11.1992 tarih ve 1989/219 Esas, 1992/225 Karar sayılı ilamın mağdur Hasan Özen ile ilgili olan 8-b kısmının aynen infazına,
5- Mağdur Ali Gündoğdu’ya yönelik hırsızlık eylemi ile ilgili olarak; 05.11.1992 tarih ve 1989/219 Esas, 1992/225 Karar sayılı ilamın mağdur Hasan Özen ile ilgili olan 9-b kısmının aynen infazına,
6- 05.11.1992 tarih 1989/219 esas 1992/225 karar sayılı ilamının infazı sırasında Sındırgı Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.1995 tarih ve 1995/20 Değişik iş sayılı kararıyla verilen şartla tahliye kararının geri alınmasına, ilamda verilen cezanın, yeni suç tarihi olan ve Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 30:10.2006 tarih ve 2004/236 esas 2005/104 karar sayılı ilamındaki suç tarihi olan 26.06.2003 tarihinden sonraki kısmının aynen infazına” karar verilmiştir.
Kararın hükümlü müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 11.11.2013 gün ve 30447-32986 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Başkanlar Kurulunun kararının Ortak Hükümler 2. maddesi uyarınca daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin görevsizliğine, görev uyuşmazlığının çözümü için dosyanın Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Hırsızlık suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine yönelik olarak dosya Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığının belirlenmesi saptanması gerekmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 17. maddesinin konuya ilişkin 3. fıkrasında; “Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun Görevi:
Ceza daireleri arasında meydana gelen görev ve işbölümü uyuşmazlıklarını karara bağlamaktır” şeklindeki hükme yer verilmiştir.
Buna göre, Yargıtay Ceza Daireleri arasında ortaya çıkan görev ve işbölümü uyuşmazlıkları Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından çözüme kavuşturulacaktır. Ancak görev ve işbölümüne ilişkin bir uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir. Kendisini görevsiz sayan dairece dosyanın görevli olduğu düşünülen ikinci daire yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderildiği durumlarda, ikinci daire tarafından verilmiş karşı bir görevsizlik kararı bulunmadığı için görev uyuşmazlığının ortaya çıktığından söz edilemeyecektir.
İnceleme konusu olayda, Yargıtay 13. Ceza Dairesince temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş, ancak dosya görevli olduğu düşünülen daire yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiştir. Bu durumda Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı olmadığından, çözümlenmesi gereken bir görev ve işbölümü uyuşmazlığı da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11.11.2013 gün ve 30447-32986 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.