YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/277
KARAR NO : 2013/283
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.12.2009
Sayısı : 115-220

Düziçi Cumhuriyet Başsavcılığınca sanığın, konut dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu, Düziçi Asliye Ceza Mahkemesince 04.02.2008 gün ve 188-46 sayı ile; 5237 sayılı TCK’nun 116/4, 62/1, 50/1, 52/2; 142/1, 143/1, 62/1, 53/1; 151/1, 62/1, 52/2 ve 63. maddeleri gereğince her üç suçtan da cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve mahsuba karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 15.04.2009 gün ve 21799-7393 sayı ile;
“Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir, ancak;
1- 26.10.2007 gecesi yakınanın evinden ruhsatsız av tüfeğini çaldıktan sonra, başka olaylar nedeniyle şüphe üzerine 05.11.2007 günü yakalandığında, ilk müracaatında evinden bir şey çalınmamış olduğunu, sonraki aşamada söz konusu tüfeğin kendisine ait olmadığını belirten yakınanın evinden tüfeği aldığını kabul edip gerek 05.11.2007 günlü kolluk, gerekse 06.11.2007 günlü Cumhuriyet savcılığınca yapılan yer gösterme sırasında, tüfeği sakladığını müsaade edildiğinde iade edeceğini belirttiği ve bu süreç içerisinde gözaltında bulunduğu, 07.11.2007 günü evinde yapılan aramada tüfeğin ele geçirildiğinin anlaşılması karşısında; yakalandığında yerini söylemek ve geri vermek istediğini belirtmek suretiyle iade iradesini ortaya koyduğu, ancak gözaltında tutulup özgürlüğünün kısıtlanmış olması nedeniyle bu iradesini gerçekleştiremediği ve TCY’nın 168/1. maddesinin koşulları oluştuğu gözetilmeden yerinde olmayan gerekçeyle anılan maddenin uygulanmamasına karar verilmesi;
2- Konut dokunulmazlığını bozma suçundan hükmolunan ceza ile hırsızlık suçundan TCY’nın 168. maddesinin uygulanması sonucu bulunacak ceza miktarı gözetilerek hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik CMK’nun 231. maddesi uyarınca yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Düziçi Asliye Ceza Mahkemesince 14.12.2009 gün ve 115-220 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nın 116/4, 62/1, 50/1, 52/4; 141/1, 143/1, 168/1, 62/1, 50/1 ve 52/4. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 22.06.2012 gün ve 13619-12836 sayı ile;
“09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince, Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp, Yargıtay Büyük Genel Kurulu onayından geçip 09.02.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesinin 13. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 30.10.2013 gün ve 18479 – 30500 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 1 sayılı kararının, Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen 2. bölümün Ortak Hükümler başlığının 2. bendinde, ‘istisnalar dışında bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi, her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmüne yer verilmiştir.
Düziçi Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/115-220 sayılı, 10.06.2012 tarihli kararı ile verilen hüküm, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 2012/13619-12836 sayılı ve 22.06.2012 tarihli kararıyla dairemize gönderilmiştir. Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; konut dokunulmazlığının ihlali, nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından incelenip 15.04.2009 gün ve 21799-7393 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 10.06.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22.06.2012 gün ve 13619-12836 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.