Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/258 E. 2013/264 K. 27.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/258
KARAR NO : 2013/264
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 12.10.2012
Sayısı : 2012/1450 değişik iş

İzmir Açık Ceza İnfaz Kurumunda bulunan hükümlünün 6352 sayılı Kanundan yararlanmak isteğine ilişkin talebinin İzmir 1. İnfaz Hakimliğinin 14.09.2012 gün ve 1784-1735 sayılı kararı ile reddine karar verilmiş, bu karara karşı hükümlü tarafından itiraz edilmesi üzerine İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesince 12.10.2012 gün ve 1450 sayı ile talebin kabul edilerek hükümlünün tahliyesine, 6352 sayılı Kanunun geçici 2/3. maddesi uyarınca hükümlünün cezasının şartlı salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimlik serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilmiştir.
Adalet Bakanlığının 04.03.2013 tarih ve 2012/3662-15264 sayı ile kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 16.03.2013 gün ve 91115 sayı ile; “05/07/2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’un geçici 2/3. maddesinde, “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla koşullu salıverilmelerine bir yıldan az süre kalan ve açık ceza infaz kurumunda bulunan iyi hallî hükümlülerin talepleri hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilebilir.
11/04/2012 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6291 sayılı Kanun ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’a eklenen 105/A maddesinde, “1) Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlannı sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla;
a) Açık ceza infaz kurumunda cezasının son altı ayını kesintisiz olarak geçiren,
b)Çocuk eğitimevinde toplam cezasının beşte birini tamamlayan, koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi halli hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hükümlü hakkında hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, infaz hâkimi tarafından karar verilebilir.
(2) Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına kargın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi halli hükümlüler, açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarının oluşmasından itibaren en az altı aylık sürenin geçmiş olması durumunda, diğer şartları da taşımaları hâlinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler.”
Şeklindeki düzenlemeler karşısında, yargılama sırasında 30/03/2007-02/05/2007 tarihleri arasında tutuklu kalan, İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/07/2007 tarihli ve 2007/202-309 sayılı kararının Yargıtay onaması ile kesinleşmesini müteakip, cezasının infazına 12/04/2012 tarihinde başlanan, 6352 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 05/07/2012 tarihi itibarıyla koşullu salıverilmesine 1 yıldan fazla süre bulunan, ayrıca açık cezaevinde kesintisiz olarak 6 ay kalma şartını taşımadığı anlaşılan hükümlü … Halil Çizmeci’nin talebinin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği” görüşüyle kanun yararına bozma yoluna başvurmuştur.
Dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 002.05.2013 gün ve 10250-17783 sayı ile;
“Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre kanun yararına bozma talebini inceleme görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 01.07.2013 gün ve 9138-15123 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı kanunla değişik 14.maddesinin son fıkrası ve 6110 sayılı Kanun’un geçici 1.maddesinin 2.fıkrası ile 02/06/2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01/07/2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 12/05/2011 tarih ve 2011/1 sayılı kararı gereğince; bu dava dosyasının Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hükümlü hakkında 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’un geçici 2/3. maddesi uyarınca verilen hükme yönelik kanun yararına bozma isteminin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Hükümlü … Çizmeci hakkında silahla kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulduğu ve Yargıtay 3. Ceza Dairesince onanarak infazına başlandığı, infaz aşamasında 6352 sayılı Kanunun 2/3. maddesi uyarınca hükümlünün, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle salıverildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin hazırlanan, gerek 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı, gerekse 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararlarına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğundan, özel ceza kanunları uyarınca verilen kararlara yönelik kanun yararına bozma istemlerinin de Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. 6352 sayılı Kanun hükümleri uyarınca verilen kararlar başka bir dairenin görev alanına girmediğinden, bu kararlara yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenmesi gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın kanun yararına bozma isteminin incelemesi için Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 01.07.2013 gün ve 9138-15123 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.