YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/25
KARAR NO : 2013/31
KARAR TARİHİ : 14.05.2013
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.04.2008
Sayısı : 925-229
Sanık … hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 07.11.2007 gün ve 39885-23895 sayılı iddianamesi ile, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davalarının yapılan yargılamaları sonucunda Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesince 02.04.2008 gün ve 925-229 sayı ile;
Sanığın, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddesi uyarınca 2 yıl hapis ve 450 Lira adli para,
Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan 5237 sayılı TCK’nun 170/1-c maddesi uyarınca 1 yıl hapis,
Mala zarar verme suçundan aynı kanunun 151/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 01.03.2012 gün ve 20276-6669 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararlarına ve tebliğname tarihine göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 06.12.2012 gün ve 4486-14360 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, sevkteki ağırlığa temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 18.02.2012 tarih ve 28208 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davası sonucunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İddianamede yargılama konusu eylem, “…Şüpheli Metin’in olay gecesi yanına arkadaşı olan diğer şüpheli …’yi de alarak fikir ve eylem birliği içerisinde hareket etmek suretiyle şüpheli Metin’e ait siyah cip ile müştekilerin evinin önüne gelerek her ikisi birlikte ele geçmeyen silah ve tüfek ile müştekilere ait 06 NF 993 plakalı opel marka araç ile evlerine ateş etmek suretiyle müsnet suçları işledikleri…” şeklinde anlatılarak genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kamu davası açıldığı, sevk maddelerinin de 5237 sayılı TCK’nun 170/1-c, 152/2-a ve 6136 sayılı Kanunun maddeleri olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesinin 3.fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, mala zarar verme suçuna ilişkin sevk maddesi 152/2-a olarak gösterilmiş ise de iddianamedeki anlatım içeriğinden sanık hakkında mala zarar verme suçunun temel şekli olan 5237 sayılı TCK’nun 151/1. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İddianamede anlatılan suçların ceza miktarları karşılaştırıldığında; 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçunun yaptırımı 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddesinde 1 yıldan 3 yıla kadar hapis ve adli para, genel güvenliğin tehlikeye sokulması suçunun yaptırımı TCK’nun 150/1. maddesinde 6 aydan 3 yıla kadar hapis, mala zarar verme suçunun yaptırımı ise aynı kanunun 151/1. maddesinde 4 aydan 3 yıla kadar hapis veya adli para cezasıdır.
Buna göre, somut olayda temyiz incelemesinin Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hazırlanan işbölümüne göre anılan suçlardan yaptırımı en ağır olan 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanunu muhalefet suçları ile ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 01.03.2012 gün ve 20276-6669 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.