YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/245
KARAR NO : 2013/251
KARAR TARİHİ : 27.12.2013
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 2. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 15.03.2007
Sayısı : 13-66
yet Başsavcılığı tarafından sanığın tehdit ve hakaret suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 106/1, 125/3-4, 125/1-4, 43/2. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Bigadiç Sulh Ceza Mahkemesince 15.03.2007 gün ve 13-66 sayı ile; beraatına karar verilmiştir.
Cumhuriyet savcısının temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.12.2011 gün ve 13553-24435 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 2011/1 sayılı kararı ile temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 13.11.2013 gün ve 3588-26440 sayı ile;
“Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin tehdit suçundan kurulan hükümle sınırlı olduğu gözetildiğinde, iddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, temyizin kapsamına, sanığa yüklenen tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, yerel mahkemece her iki suçtan da beraatına karar verildiği, o yer Cumhuriyet savcısının temyizinin yalnızca tehdit suçundan kurulan hükümle sınırlı olduğu anlaşılmaktadır.
İddianamede anlatılan ve sevk maddeleri de gösterilen tehdit suçuna TCK’nun 106/1. maddesinde öngörülen ceza miktarı altı aydan iki yıla kadar hapis, kamu görevlisine karşı hakaret suçunun yaptırımı ise 125/1-4. maddesinde bir yıldan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası olup, bu müeyyide tehdit suçunun cezasından daha ağır ise de, o yer Cumhuriyet savcısının temyizinin yalnızca tehdit suçundan kurulan hükme yönelik olduğu anlaşılmakla, hükmü inceleme görevi, Yargıtay Kanunun 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca tehdit suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 20.12.2011 gün ve 13553-24435 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.