YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/241
KARAR NO : 2013/247
KARAR TARİHİ : 27.12.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 30.12.2005
Sayısı : 370-389
İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 03.09.2004 gün ve 39730 sayılı iddianamesi ile; sanıklar …, Muzaffer Arslan ve Bünyamin Kaya hakkında parada sahtecilik ve resmi evrakta sahtecilik suçlarından 765 sayılı TCK’nun 342/1 ve 316/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesince 30.12.2005 gün ve 370-389 sayı ile; sanıkların her iki suçtan mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanık …, sanıklar … ve Muzaffer Arslan müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 14.03.2012 gün ve 16850-8359 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesine ait olmakla”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 31.10.2013 gün ve 10227-15730 sayı ile;
“03.09.2004 tarihli iddianamede, sanık …’nun 765 sayılı TCK’nun 342/1. maddesi kapsamında sahtecilik suçu yanında, ele geçirilen sahte paraların bizzat sanık tarafından sahte olarak üretildiği iddia edilerek aynı yasanın 316/1. maddesi gereğince cezalandırılmasının talep edilmiş olması karşısında iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, resmi belgede sahtecilik ve parada sahtecilik suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan, iddianamede anlatılan ve sevk maddesi de gösterilen resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, 765 sayılı TCK’nun 342/1. maddesinde iki yıldan sekiz yıla kadar hapis; parada sahtecilik suçunun cezası ise aynı kanunun 316/4. maddesi uyarınca üç yıldan oniki yıla kadar hapis cezası olup parada sahtecilik suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 14.03.2012 gün ve 16850-8359 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.