Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/239 E. 2013/245 K. 27.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/239
KARAR NO : 2013/245
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 31.01.2012
Sayısı : 176-20

Yapraklı Cumhuriyet Başsavcılığının 14.05.2004 gün ve 87-17 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/1 ve 522. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesince 25.05.2006 gün ve 361-327 sayı ile;
Sanığın hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/1, 522 ve 59/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 03.06.2010 gün ve 17847-8661 sayı ile;
“1- 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, 765 sayılı Yasaya göre hırsızlık suçunu oluşturan eylem nedeniyle uygulama yapılıp, her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenip uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı TCK’nun 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nun 493/2. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; geceleyin işyerinden kilit kırarak yapılan hırsızlık eyleminin, yakınana karşı hırsızlığın yanı sıra 5237 sayılı TCK’nun 116/2-4 maddesine uyan işyeri dokunulmazlığını bozmak ve 151/1. maddesi uyarınca mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu, somut olaya gelince 765 sayılı TCK’nun 493/1, 522/1 (pek fahiş), 59, 81/2-3. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143/1, 62, 116/2-4, 151/1, 53. maddeleri uyarınca karşılaştırma yapıldıktan sonra suç tarihi göz önüne alındığında mala zarar verme yönünden uzlaşma hususu değerlendirilmiş ise de, 19.12.2006 gün ve 5560 sayılı yasayla değişik CMK.nun 253 maddesi uyarınca işyeri dokunulmazlığını bozmak suçu yönünden de öncelikle uzlaşma hükümlerinin değerlendirilerek sonucuna göre lehe Yasanın belirlenmesi zorunluluğu,
3- Sanığın adli sicil kaydında yer alan Ankara 16.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 98/267-1344 sayılı ilamıyla hırsızlık suçundan 11.03.1999 tarihinde infaz edilen 1.000.000 TL. Adli para cezası nedeniyle mükerrir sanık hakkında 765 sayılı TCK’nun 81/2-3. maddelerinin uygulanmaması” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 31.01.2012 gün ve 176-20 sayı ile;
Sanığın hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/1, 522 ve 59/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmünde sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 12.07.2012 gün ve 14647-14564 ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 22.10.2013 gün ve 18702-29125 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Başkanlar Kurulunun kararının Ortak Hükümler 2. maddesi uyarınca daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1-Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2-İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde düzenleme yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 03.07.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25.05.2006 gün ve 361-327 sayılı ilk hükmün, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 03.06.2010 gün ve 17847-8661 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12.07.2012 gün ve 14647-14564 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.