YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/236
KARAR NO : 2013/242
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi : MERSİN 1. Çocuk
Günü : 19.03.2010
Sayısı : 331-164

Sanık hakkında Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 03.04.2007 gün ve 3906-265 sayılı iddianamesi ile; hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Mersin Çocuk Mahkemesince 08.05.2007 gün ve 848-158 sayı ile;
Sanığın 5237 sayılı TCK’nun 142/2-b ve 31/3. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 02.07.2009 gün ve 21903-10921 sayı ile;
“1- 22.05.2007 tarihli Sosyal İnceleme Raporunda (SİR) sanığın ‘mental yönden hafif derecede özürlü’ olduğunun belirtilmesi karşısında; sanığın suçu işlediği sırada 5237 sayılı TCK’nun 32. maddesi uyarınca ceza sorumluluğunu tamamen veya kısmen kaldıracak nitelikte bir hastalığı bulunup bulunmadığı saptanmadan eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231/5-14. maddesi uyarınca yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
3- Kabul ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCK’nun 2. maddesinin ‘Kanunun açıkça suç saymadığı bir fiil için kimseye ceza verilemez ve güvenlik tedbiri uygulanamaz. Kanunda yazılı cezalardan ve güvenlik tedbirlerinden başka bir ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunamaz’ hükmünü içerdiği, yaşı küçük sanıklar hakkında hangi hallerde çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanabileceğinin aynı Kanunun 31. maddesinde açık olarak belirtildiği gözetilmeden, hırsızlık suçundan mahkum olan sanık hakkında ayrıca 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunun 5. maddesi uyarınca tedbir kararı verilmesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Mersin 1. Çocuk Mahkemesince 19.03.2010 gün ve 331-164 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 142/2-b ve 31/3. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 08.06.2012 gün ve 13515-12285 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 22.10.2013 gün ve 17520-29067 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile mahkemece verilen 8.5.2007 günlü hükmün temyizi üzerine, temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılarak, 02.07.2009 tarih ve 2007/21903 Esas 2009/10921 Karar sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, iadeden sonraki hükmünde temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 02.07.2009 gün ve 21903-10921 sayı ile, bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 17.05.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 08.06.2012 gün ve 13515-12285 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.