Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/235 E. 2013/241 K. 27.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/235
KARAR NO : 2013/241
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 15.03.2010
Sayısı : 808-229

Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 16.09.2002 gün ve 6194-3955 sayılı iddianamesi ile; sanık … Böcükçü hakkında hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 492/1-son, 522 ve 55/3. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Gaziantep 6. Asliye Ceza Mahkemesince 29.09.2006 gün ve 702-859 sayı ile; 765 sayılı TCK’nun 493/1-son ve 522. maddeleri uyarınca 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 06.05.2009 gün ve 11003-8104 sayı ile;
“…Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın adli sicil kaydının dosya içerisinde bulunmadığı, ancak yağma suçundan mahkumiyetine ilişkin kesinleşmiş ilamın dosya içerisinde olduğunun anlaşılması karşısında; sanığa ait adli sicil kaydı getirtilerek sonucuna göre, hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile, 765 sayılı TCY’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, sanığın, yakınanlara ait eve, duvara tırmanıp pencereden girmek suretiyle arkadaşları ile birlikte hırsızlık suçunu işlediklerinin anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasanın 116/1-4, 119/1-c maddesinde belirtilen konut dokunulmazlığını bozma suçunu da oluşturduğu gözetilmeden karşılaştırma sırasında bu maddenin değerlendirilmemesi,
3- Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1-son, 522. maddeleriyle hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY’nın aynı suça uyan 142/1-b, 143; 116/1-4, 119/1-c maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın alt ve üst sınırları bakımından anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında; konut dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 253 ve 254. maddelerinde yazılı ‘uzlaşma’ hükümleri uygulandığı takdirde 5237 sayılı Yasa, uygulanmadığı ve adli sicil kaydında 765 sayılı Yasanın 522/3. maddesinin uygulanmasını gerektirecek hükümlülüğü bulunmadığı takdirde ise 765 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olduğunun gözetilmesinde zorunluluk bulunması” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 15.03.2010 gün ve 808-229 sayı ile; sanığın 765 sayılı TCK’nun 493/1-son ve 522. maddeleri uyarınca 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 07.05.2012 gün ve 10801-9681 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesin Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 28.10.2013 gün ve 13141-30290 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Başkanlar Kurulunun kararının Ortak Hükümler 2. maddesi uyarınca daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevinin Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1- Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2- İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 04.04.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Gaziantep 6. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 29.09.2006 gün ve 702-859 sayılı ilk hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 06.05.2009 gün ve 11003-8104 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07.05.2012 gün ve 10801-9681 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,

2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.