Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/233 E. 2013/239 K. 27.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/233
KARAR NO : 2013/239
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 18.05.2012
Sayısı : 207-577

Sanık … hakkında Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığının 18.01.2005 gün ve 63-62 sayılı iddianamesi ile; tehdit ve görevli memura mukavemet suçlarından 765 sayılı TCK’nun 191/1 ve 258/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesince 14.04.2006 gün ve 26-275 sayı ile; sanığın her iki suçtan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 13.10.2008 gün ve 13374-18301 sayı ile;
“Hükümlerden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve TCY’nın 7/2. madde ve fıkrası uyarınca sanıklar yararına olan 5728 sayılı Yasanın 562. maddesinin 1. Fıkrası ile CYY’nın 231/5. madde ve fıkrasında öngörülen, hükmolunan cezanın geri bırakılması sınırının iki yıla çıkarılması ve söz konusu 562. maddesinin 2. fıkrası ile de CYY’nın 231/14. madde ve fıkrasındaki, suçun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olması koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının tartışılması zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesince 05.02.2009 gün ve 688-91 sayı ile; sanık hakkında tehdit ve görevli memura mukavemet suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanığın deneme süresi içinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle dosyayı yeniden ele alan Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesince 18.05.2012 gün ve 207-577 sayı ile; her iki suçtan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 02.07.2013 gün ve 4313-20937 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 02.10.2013 gün ve 11772-9573 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15.07.2013 tarih ve 2013/Bşk–124 esas, 2013/130 karar sayılı kararında da kabul edildiği üzere; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün ‘Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler’in 1. maddesinde; ‘Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.’ denildikten sonra 2. maddesinde; ‘İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir.’ hükmünün getirilmiş olmasına göre, incelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 13.10.2008 gün ve 2008/13374 Esas, 2008/18301 Karar sayı ile bozulmasına karar verildiği, tebliğname tarihinin 24.12.2012 olduğu anlaşıldığından ve temyiz incelemesi yapma görevi yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, tehdit ve görevli memura mukavemet suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada yerel mahkemece verilen ilk hükmün daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 13.10.2008 gün ve 13374-18301 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 24.12.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçlarla ilgili incelemenin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02.07.2013 gün ve 4313-20937 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.