Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/228 E. 2013/234 K. 27.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/228
KARAR NO : 2013/234
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 16.03.2009
Sayısı : 894-307

Sanık hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 08.02.2007 gün ve 2468-1073 sayılı iddianamesi ile; hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesince 05.03.2007 gün ve 146-219 sayı ile;
Sanığın 5237 sayılı TCK’nun 141/1 ve 35. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 23.09.2008 gün ve 23881-16017 sayı ile;
“Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nun 35/2 maddesine göre cezadan 2/4 oranında indirim yapılması sırasında hapis cezasının 2 yıl 3 ay yerine, hesap hatası sonucu 2 yıl 1 ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
2- Sanığın adli sicil kaydında gözüken önceki hükümlülüklerine ilişkin ilamları getirtilerek hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. Maddesinin uygulanma olanağının tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
3- 5271 sayılı CMK’nun 234. maddesi uyarınca, suçtan zarar gören yakınanın davadan haberdar edilip katılma olanağı tanınmadan yokluğunda yargılama yapılarak hüküm kurulması” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesince 16.03.2009 gün ve 894-307 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 141/1 ve 35. maddeleri uyarınca 2 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 22.06.2012 gün ve 13579-12837 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 02.10.2013 gün ve 18484-27068 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü’nü düzenleyen II nolu bölümün, Ortak Hükümler başlığının 2. Bendinde, ‘İstisnalar dışında, bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmüne yer verilmiştir.
İstanbul 13.Asliye Ceza Mahkemesi’in 2008/894 esas, 2009/307 karar sayılı 16.03.2009 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 2012/13579-12837 sayılı 22.06.2012 tarihli kararı ile dairemize görevsizlikle gönderilmiştir. Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14.maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (6.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 23.09.2008 gün ve 23881-16017 sayı ile, bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 02.06.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22.06.2012 gün ve 13579-12837 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.