YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/226
KARAR NO : 2013/232
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.10.2009
Sayısı : 201-449

Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının 14.11.2006 gün ve 5186-2622 sayılı iddianamesi ile; sanığın mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 151/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesince 19.06.2007 gün ve 575-373 sayı ile; sanığın mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 151/1, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 1 yıl 9 ay 20 gün hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 19.02.2009 gün ve 26191-3065 sayı ile;
“…” Mala zarar verme” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK’nun 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın tür ve miktarı bakımından, 5320 sayılı Yasamn 8/1. maddesi aracılığıyla 5219 sayılı Yasa ile değişik 1412 sayılı CMUK.nun 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan, sanık … savunmanının temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak Reddine,
“Hırsızlık” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre; 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun Geçici madde; 1/1. fıkrası yollamasıyla aynı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231/5-14. madde ve fıkraları gereği sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğundan” hükmün bozulmasına karar vermiştir.
Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 02.10.2009 gün ve 201-449 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 22.06.2012 gün ve 13777-12807 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 09.10.2013 gün ve 18474-28071 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü’nü düzenleyen II no.lu bölümün, Ortak Hükümler başlığının 2. Bendinde, “İstisnalar dışında, bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmüne yer verilmiştir.
Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/201 esas, 2009/449 karar sayılı 02.10.2009 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 2012/13777-12807 sayılı 22.06.2012 tarihli kararı ile dairemize görevsizlikle gönderilmiştir. Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14.maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesi Yüksek (6.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1-Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2- İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 02.06.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 19.06.2007 gün ve 575-373 sayılı ilk hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 19.02.2009 gün ve 26191-3065 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22.06.2012 gün ve 13777-12807 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.