YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/223
KARAR NO : 2013/229
KARAR TARİHİ : 27.12.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 07.06.2011
Sayısı : 401-258
Kilis Cumhuriyet Başsavcılığının 18.01.2007 gün ve 45-24 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 116/1-4, 31/3 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Kilis 2. Asliye Ceza Mahkemesince 03.10.2007 gün ve 42-19 sayı ile;
Hırsızlık suçundan; 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 31/3, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine,
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ise; aynı kanunun 116/1-4, 31/3, 62 ve 50. maddeleri uyarınca 4.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 06.10.2009 gün ve 4171-12861 sayı ile;
“1) İddianame ve gerekçeli karar başlığına suç tarihinin, 22.12.2006 yerine 19.12.2006 olarak yanlış yazılması,
2) İddianamede TCK’nun 145. maddesinin uygulanması istendiği halde, CMK’nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, anılan madde uygulanmayarak, yazılı biçimde hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3) Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
4) Suç tarihinde 18 yaşını doldurmayan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53/4. maddesine aykırı olarak hırsızlık suçundan kurulan hükümde 53/1. maddesinin uygulanması,
5) Suçların niteliği, cezaların türü ve süresine göre; 5560 sayılı Yasanın 40. maddesi ile değişik 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 23. maddesi ve hüküm tarihinden sonra 8.2.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun Geçici madde; 1/1. fıkrası yollamasıyla aynı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231/5-14. madde ve fıkraları gereği sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Kilis 2. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 07.06.2011 gün ve 401-258 sayı ile;
Hırsızlık suçundan; 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 31/3, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine,
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ise; aynı kanunun 116/1-4, 31/3, 62 ve 50. maddeleri uyarınca 4.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmünde sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 08.06.2012 gün ve 13175-12281 ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 10.10.2013 gün ve 16147-28360 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile Mahkemece verilen 03.10.2007 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılarak, 06.10.2009 gün ve 4171-12861 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1-Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2-İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde düzenleme yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 08.05.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Kilis 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.10.2007 gün ve 42-19 sayılı ilk hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 06.10.2009 gün ve 4171-12861 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 08.06.2012 gün ve 13175-12281 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.