Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/215 E. 2013/221 K. 27.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/215
KARAR NO : 2013/221
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 27.03.2007
Sayısı : 84-169

Çivril Cumhuriyet Başsavcılığınca 02.02.2007 gün ve 87-47 sayı ile sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5237 sayılı TCK’nun 265/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, Çivril Asliye Ceza Mahkemesince 27.03.2007 gün ve 84-169 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 125/1, 125/3-a, 62 ve 50. maddeleri uyarınca 6.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 1 sayılı kararıyla kabul edilerek 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren yeni işbölümü nedeniyle Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 31.10.2011 gün ve 17438-18502 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 22.10.2013 gün ve 37762-23858 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ile nitelendirmeye, 2797 Sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 2011/1 sayılı iş bölümü kararına göre sanığın üzerine atılı görevi yaptırmamak için direnme suçundan temyizi inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğundan bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2. Ceza Dairesince görev uyuşmazlığının çözülmesi için dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle ortada çözümlenmesi gereken bir olumsuz görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığı saptanmalıdır.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması gerekip, somut olayda olduğu gibi, dosyanın, kendisini görevsiz sayan dairece görevli olduğu düşünülen ikinci daireye, bu dairece de üçüncü bir daireye gönderildiği durumlarda olumsuz görev uyuşmazlığının ortaya çıktığından söz edilemez.
Öte yandan, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca, dairelerin işbölümüne ilişkin olarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca alınan ve 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararının “Ceza Dairelerine ilişkin Ortak Hükümler” bölümüne göre verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan tevdi kararlarının görevsizlik kararı olarak kabulü mümkün değildir.
Bu durumda, henüz Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı bulunmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlık da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 22.10.2013 gün ve 37762-23858 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.