YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/209
KARAR NO : 2013/215
KARAR TARİHİ : 27.12.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 09.02.2010
Sayısı : 195-6

Siirt Cumhuriyet Başsavcılığınca sanıklar…. ve …’un hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesince 12.06.2007 gün ve 222-215 sayı ile; sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 25.05.2009 gün ve 2753-8893 sayı ile;
“1-Sanıklar … ve …’in aşamalarda değişmeyen savunmalarının aksine, yüklenen suçu işlediklerine dair, diğer sanık …’un soyut suç atması dışında yeterli, kesin, inandırıcı, hukuka uygun ve duraksama oluşturmayan kanıtlar karar yerinde gösterilip tartışılmadan, yazılı biçimde hükümlülüklerine karar verilmesi,
2-07.11.2005 günü saat 06.00 sularında devriye görevi yapan kolluk, önceden benzer olaylar nedeniyle tanıdığı sanık … ve tanımadığı iki kişiyi olay yeri civarında gördüğü, kolluğu gören sanık ve arkadaşlarının kaçtığı, aynı gün saat 22.45 te adı geçen sanığın Mevlana parkı önünde yakalandığı ve yakınana ait suça konu para cüzdanının üzerinde bulunduğunun anlaşılması karşısında; eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğu düşünülmeden, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunmasına değer verilerek, hakkında TCK’nun 142/1-b maddesi yerine anılan yasanın 165. maddesi ile uygulama yapılması,
3-Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMY’nın 231/5-14. maddesi uyarınca, sanık … yönünden, yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
4- Sanık … hakkında, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5-Gerekçeli karar başlığında, sanıklar … ve …‘un baba adları ile sanık …’ın doğum tarihinin, nüfus kayıtlarına uygun yazılmaması” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesince 09.02.2010 gün ve 195-6 sayı ile; sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Sanıklar müdafiilerinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 26.09.2013 gün ve 18342-26321 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile Mahkemece verilen 12.06.2007 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılarak, 25.05.2009 gün ve 2753-8893 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin Görevsizliğine, görev konusundaki uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Başkanlar Kurulu’na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına Gönderilmesine” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Hırsızlık suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine yönelik olarak dosya Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığının belirlenmesi gerekmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 17. maddesinin konuya ilişkin 3. fıkrasında; “Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun Görevi:
Ceza daireleri arasında meydana gelen görev ve işbölümü uyuşmazlıklarını karara bağlamaktır” şeklindeki hükme yer verilmiştir.
Buna göre, Yargıtay Ceza Daireleri arasında ortaya çıkan görev ve işbölümü uyuşmazlıkları Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından çözüme kavuşturulacaktır. Ancak görev ve işbölümüne ilişkin bir uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir. Kendisini görevsiz sayan dairece dosyanın görevli olduğu düşünülen daire yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderildiği durumlarda, ikinci daire tarafından verilmiş karşı bir görevsizlik kararı bulunmadığı için görev uyuşmazlığının ortaya çıktığından söz edilemeyecektir.
İnceleme konusu olayda, Yargıtay 13. Ceza Dairesince temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş, ancak dosya görevli olduğu düşünülen daire yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiştir. Bu durumda Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı olmadığından, çözümlenmesi gereken bir görev ve işbölümü uyuşmazlığı da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 26.09.2013 gün ve 18342-26321 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.