YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/197
KARAR NO : 2013/203
KARAR TARİHİ : 31.10.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.12.2009
Sayısı : 391-1385
Sanık hakkında Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 24.01.2002 gün ve 452-292 sayılı iddianamesi ile; hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesince 26.12.2002 gün ve 116-834 sayı ile;
Sanığın 765 sayılı TCK’nun 493/1-son, 522 ve 523. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 19.12.2005 gün ve 20939-12169 sayı ile;
“1) Sanıkların somut olayda eylemlerine uyan 765 sayılı TCK.nun 493/1-son, 522/1, Haydar için 55/3, sanık … için 2253 sayılı Yasanın 12/2, 38, sanıklar Haydar ve Gökhan için 647 sayılı Yasanın 4/1, sanık … için 647 sayılı Yasanın 6. maddelerine göre hükümden sonra 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun aynı suça uyan 142/1-b, 143/1, sanık … için 31/3, sanık … için 31/2. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından anılan Yasanın 7/3, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, 57.250.000 lira değerin az olmadığı da gözetildiğinde, sanıklar yararına olması ve 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması,
2) 765 sayılı TCK.nun 522/1. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası sonucu sanıklar hakkında fazla cezaya hükmolunması,
3) Çalınan tüplerden iki adedini satın alan sanık …’in zararının karşılanıp karşılanmadığı araştırılmadan, 765 sayılı TCK.nun 523/1. maddesi ile sanıkların cezalardan indirim yapılması,
4) Sanık … hakkında 765 sayılı TCK.nun 523/1.maddesi uygulanırken (2/3) olarak kabul edilen indirim oranının hükümde (1/3) yazılması,
5) Suç tarihine göre sanıkların hapis cezalarının bir günü en az 7.276.136 liradan paraya çevrilmesi gerekirken 6.856.496 liradan paraya çevrilmesi ve sanık … için yapılan uygulamada 6.856.496 liranın gerekçeli kararda “6.856.956 lira” yazılması,
6) Sanıklar … ile … savunmanının 26.12.2002 günlü oturumda “lehe olan hükümlerin uygulanması” isteminin 647 sayılı Yasanın 5. maddesini de içerdiği gözetilmeden, hükmedilen ağır para cezalarının taksitlendirilmesi konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
7) l.6.1987 doğumlu olup, suç tarihinde 15 yaşını bitirmediği anlaşılan sanık …’ün işlediği hırsızlık suçunun anlam ve sonuçlarını kavrayabilmesi yönünden bedeni, akli ve ruhi durumu uzman hekimden alınacak rapor ile saptanmadan kovuşturmaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
8) Sanıklar … ve … için hükümden sonra yürürlüğe giren 4806 sayılı Yasa ile 765 sayılı TCK.nun 30. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca, para cezalarında bin liranın artıklarının hesaba katılamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
9) Sanıklar … ve … hakkında hükümden sonra yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 23 ve 24. maddelerinin uygulama koşullarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
10) Hırsızlık suçunu birlikte işleyen sanıklardan yargılama giderlerinin dayanışmalı olarak alınması yerine, çelişki yaratacak biçimde ‘müştereken ve müteselsilen tahsiline’ karar verilmesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesince 02.12.2009 gün ve 391-1385 sayı ile; sanığın lehe olan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143/1,62 ve 1412 sayılı CMK’nun 326/son. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 07.05.2012 gün ve 10627-9655 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 10.09.2013 gün ve 12516-23536sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Başkanlar Kurulunun kararının Ortak Hükümler 2. maddesi uyarınca daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 19.12.2005 gün ve 20939-12169 sayı ile, bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 04.04.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07.05.2012 gün ve 10627-9655 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.