Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/191 E. 2013/197 K. 31.10.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/191
KARAR NO : 2013/197
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.03.2009
Sayısı : 665-165

İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/2-d, 53/1 ve 58/6. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda İzmir 28. Asliye Ceza Mahkemesince 07.12.2006 gün ve 335 – 37 sayı ile; aynı kanun maddeleri gereğince cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infazına karar verilmiştir.
Sanık ve müdafiinin temyizleri üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 03.06.2008 gün ve 13398-12203 sayı ile;
“Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık savunmanının 07.12.2006 günlü oturumdaki takdiri indirim maddelerinin uygulanması isteminin TCY’nın 62. maddesini de kapsadığı gözetilerek bu hususta olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
2- TCY’nın 58. maddesinin uygulanmasına esas alınan İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/383–484 sayılı ilamın suç tarihinden sonra kesinleştiğinden tekerrüre esas alınmayacağının gözetilmemesi,
3- Sanığın dosyadaki adli sicil kaydında birden fazla hükümlülüğü bulunduğunun anlaşılması karşısında ilamların kesinleşme ve infaz tarihini içerir şekilde mahkemelerinden istenip hangi hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiğinin belirlenmesi zorunluluğu” nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İzmir 28. Asliye Ceza Mahkemesince 02.03.2009 gün ve 665-165 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 142/2-d, 53/1 ve 63/1. maddeleri uyarınca beş yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve mahsuba karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 02.05.2012 gün ve 10171-9234 sayı ile;
“09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 24.09.2013 gün ve 12441 – 26003 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Başkanlar Kurulu kararının Ortak Hükümler 2. maddesi uyarınca daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevinin Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; hırsızlık suçundan açılan kamu davası sonucunda, sanığın aynı suçtan mahkumiyetine ilişkin hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü – Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından incelenip 03.06.2008 gün ve 13398-12203 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 21.03.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 02.05.2012 gün ve 10171-9234 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.