YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/177
KARAR NO : 2013/183
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 27.04.2009
Sayısı : 920-290

Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığınca sanıkların dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 157 ve 204/1. maddeleri gereği cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesince 27.04.2009 gün ve 920-290 sayı ile;
Sanık …’un dolandırıcılık suçundan beraatına, sahtecilik suçundan 5237 sayılı TCK’nun 204/1, 62/1 ve 53/1. maddeleri gereğince bir yıl sekiz ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Sanık …’ın sahtecilik suçundan beraatına, dolandırıcılık suçundan ise 5237 sayılı TCK’nun 157/1, 52/2-4, 53/1 ve 58/6-7. maddeleri uyarınca üç yıl hapis ve 9.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, taksitlendirmeye, hak yoksunluğuna ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesince 12.01.2012 gün ve 266-241 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 23.09.2013 gün ve 2519 – 13810 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 gün ve 2011/42-42 sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Yasasının görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir,’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri de gösterilen resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan TCK’nın 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı Kanunun 157/1. maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda sanıkların aynı suçlardan mahkumiyetlerine ilişkin hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu uygulamalarına göre çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen dolandırıcılık suçuna, 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesinde öngörülen yaptırım bir yıldan beş yıla kadar hapis ve adli para cezası, resmi belgede sahtecilik suçunun cezası ise 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası olup, iki suçun cezasının üst sınırı aynı ise de, resmi belgede sahtecilik suçunun cezasının alt sınırının daha fazla hapis cezasını gerektirmesi karşısında, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca resmi belgede sahtecilik suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 11. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu olan suçlarla ilgili temyiz incelemesinin resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, 11. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 12.01.2012 gün ve 266-241 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.