Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/168 E. 2013/174 K. 31.10.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/168
KARAR NO : 2013/174
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 24.07.2012
Sayısı : 6-179

İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 16.12.2011 gün ve 74228-2214 sayılı iddianamesi ile; sanıklar …, … ve … hakkında parada sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 37/1, 197/1, 157/1, 53, 54 ve 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesince 24.07.2012 gün ve 6-179 sayı ile;
Parada sahtecilik suçundan beraatlerine,
Dolandırıcılık suçundan; 5237 sayılı TCK’nun 157/1, 52/2 ve 53. maddeleri uyarınca 4 yıl hapis ve 185.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
Dolandırıcılık suçundan kurulan hükmün sanıklar, sanıklar müdafii, katılan vekili ve katılma istemi 17.04.2012 tarihli celsede reddedilen şikâyetçi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 05.06.2013 gün ve 9139-10538 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 gün ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Yasasının görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır, hükmünü amirdir.
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen parada sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 197/1. maddesinde iki yıldan oniki yıla kadar hapis; dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı Yasanın 157/1. maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 11.09.2013 gün ve 12801-22128 sayı ile;
“Sanıklar hakkında parada sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından cezalandırılmaları istemi ile kamu davası açılmış ise de, parada sahtecilik suçundan kurulan beraat kararına yönelik bir temyiz bulunmadığından, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, dolandırıcılık ve parada sahtecilik suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde;
“Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir”,
(b) bendinde de; “çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanıklar ve müdafileri tarafından dolandırıcılık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz edildiği, yerel mahkemece 17.04.2012 günlü ara kararı ile katılma istemi reddedilen şikâyetçi İsmail Akkaş vekili tarafından sunulan 25.07.2012 ve 03.10.2012 tarihli dilekçe içeriklerinde temyize konu suç adı belirtilmemekle birlikte dolandırıcılık suçuna ilişkin açıklamaların yazıldığı, ayrıntılı temyiz dilekçesinde; sanıklardan Obiora’nın üzerinde yakalanan 9.600 USD paranın müşteki İsmail Akkaş’a iadesine karar verilmesi gerekirken katılan …’a iade edildiği belirtilerek “dosyada araştırılması gereken tüm hususlar araştırılmadan sadece 3 sanığın cezalandırılması ile kalındığı” hususlarının açıklandığı, katılan … vekili tarafından sunulan 26.12.2012 günlü dilekçede de dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz başvurusu yapıldığının belirtildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 16.12.2011 gün ve 74228-2214 sayılı iddianamesi ile açılan kamu davasının yargılaması sonucunda sanıklar hakkında parada sahtecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik bir temyizin bulunmaması ve sanıklar hakkında yalnızca dolandırıcılık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz edilmesi karşısında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca dolandırıcılık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 05.06.2013 gün ve 9139-10538 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.