YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/165
KARAR NO : 2013/171
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 09.11.2009
Sayısı : 942-1283

Sanıklar …, …, …, … …, … haklarında kasten yaralama, sanık … hakkında kasten yaralama, tehdit ve hakaret, sanıklar … …. ve … haklarında kasten yaralama, hakaret ve mala zarar verme suçlarından Aydın Cumhuriyet Başsavcılığının 22.08.2006 gün ve 2708-1276 sayılı iddianamesiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün katılan sanıklar …, … ve … müdafii, katılan sanıklar …,…… müdafii, katılan sanık … …., katılan sanık … …., katılan sanıklar Fatma, …, … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 29.01.2013 gün ve 12452-1503 sayı ile;
“Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan silahla tehdit suçunun cezasının, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 Sayılı TCY’nın 106/2-a maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; kasten yaralama suçunun aynı yasanın 86/2. maddesinde dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası; mala zarar verme suçunun cezası ise aynı Yasanın 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 24.06.2013 gün ve 7755-19927 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesinin 29.01.2013 tarih ve 1503 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, iddianamede sanıklar Seval …. ve Ümmü …. hakkında ağaçlara zarar verdikleri şeklinde açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, kasten yaralama, tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İddianamede yargılama konusu eylemler;
“1- Müşteki-şüpheli …’ın, müşteki-şüpheli Mustafa’yı kasten yaraladığı ve sövdüğü daha sonra tabanca getirerek Mustafa ve Gülsüm’e verdiği, büyük kızına ‘bunların hepsini öldür’ diye söylediği, müşteki-şüpheli Esin’i darp ettiği ve mala zarar verdiği,
…3- Müşteki şüpheli Seval ….’ın, müşteki-şüpheli Gülsüm’e sövdüğü, sebze ve ağaçlara zarar verdiği, müşteki-şüpheli Öznur ve Esin’i darp ettiği,
4- Müşteki-şüpheli Ümmül ….’ın, müşteki-şüpheli Gülsüm’e sövdüğü, Gülsüm’ün malına zarar verdiği, sebze ve ağaçlarına zarar verdiği, müşteki-şüpheli Esin’i darp ettiği, babasının verdiği tabancayı doğrultuğu,
5- Müşteki-şüpheli …’ın, müşteki-şüpheli Gülsüm’e sövdüğü, müşteki-şüpheli …’ı darp ettiği, malına ve sebzelerine zarar verdiği,…” şeklinde anlatılarak kasten yaralama, hakaret, tehdit ve mala zarar verme suçlarından kamu davası açıldığı, sevk maddelerinin de 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 106/2-a, 125/1 ve 151/1. maddeleri olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, mala zarar verme suçuna ilişkin sevk maddesi 151/1 olarak gösterilmiş ise de, iddianamedeki anlatım içeriğinden sanık hakkında mala zarar verme suçunun nitelikli şekli olan 5237 sayılı TCK’nun 152/1-c. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianame de anlatılan mala zarar verme suçunun müeyyidesi, 5237 sayılı TCK’nun 152/1-c. maddesi uyarınca bir yıldan altı yıla kadar hapis cezası olup, iddianamede belirtilen diğer suçlardan daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 29.01.2013 gün ve 12452-1503 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.