YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/162
KARAR NO : 2013/168
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 09.09.2008
Sayısı : 245-711

Sanık hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 24.03.2006 gün ve 6576-3742 sayılı iddianamesi ile; dört müştekiye karşı hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme ile görevi yaptırmamak için direnme, tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesince 06.11.2006 gün ve 260-813 sayı ile;
Sanığın tüm suçlardan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 12.11.2007 gün ve 7127-11910 sayı ile;
“I- Sanık … hakkında yakınanlar … ve Battal Ünal’a yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, zarar verme; yakınan …’e yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma; yakınan Salman Baral’a yönelik silahla tehdit ile görevli memura etkin direnme ve 6136 sayılı Yasaya aykırı biçimde yasak silah taşımak; sanık … hakkında ise yakınanlar …, Battal Ünal ve …’e yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, zarar verme, görevli memura etkin direnme, yakınan Salman Baral’a yönelik silahla tehdit, 6136 sayılı Yasaya aykırı biçimde yasak silah taşımak ve kimliği hakkında yalan açıklamada bulunmak suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Adli sicil kaydı içeriğine göre, Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.6.2005 gün ve 841-506 sayılı ilamıyla kesinleşmiş hükümlülüğü bulunan sanık … hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCY.nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre sanıklar … ve … savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle adı geçen sanıklar hakkındaki eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğname gibi onanmasına,
II- Sanık … hakkında yakınan …’a yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve zarar verme; yakınan …’e yönelik zarar verme; sanık … hakkında ise yakınan …’e yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; yakınan …’e yönelik zarar verme suçunun sanık … tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yakınan …’e yönelik işlenen zarar verme suçunun, uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması karşısında, 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma girişiminde bulunularak sonucuna göre sanık Mustafa Korkmaz’ın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı biçimde hüküm kurulması,
2- Sanık …’ın, yakınan …’a yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve zarar verme; sanık …’ın ise yakınan …’e yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve zarar verme suçlarını işlediklerine ilişkin, hükümlülüklerine yeterli, kuşkudan uzak, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun kanıtlar bulunmadığı gözetilmeden, yüklenen suçlardan beraatları yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
3- Kabule göre de;
Adli sicil kaydı içeriğine göre, Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.6.2005 gün ve 841-506 sayılı ilamıyla kesinleşmiş hükümlülüğü bulunan sanık … hakkında hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCY.nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesince 09.09.2008 gün ve 245-711 sayı ile; sanığın müşteki Bülent’e karşı işlediği iddia olunan hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından beraatına, müşteki İsmet’e karşı gerçekleştirdiği mala zarar verme suçundan ise 5237 sayılı TCK’nun 151/1. maddesi uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 11.05.2011 gün ve 10486-2825 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30.12.2008 gün ve 20-20 sayılı kararındaki görüşe, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12.11.2007 tarihli bozma ilamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 18.02.2013 gün ve 33045-3302 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesinin 12.11.2007 tarihli bozma ilamı ve bozma ilamına uyma sonucu verilen uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanun’unun 14. maddesine ve Yargıtay Başkanlar Kurulu’nun kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9. ve 13. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Sanık hakkında bir kısım müştekilere karşı işlemiş olduğu hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme ile görevi yaptırmamak için direnme, tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından kurulan hükümler, yerel mahkemenin ilk kararından sonra yapılan temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12.11.2007 gün ve 7127-11910 sayılı kararı ile onanmak suretiyle kesinleşmiştir. Temyiz incelemesine konu olan yerel mahkemenin ikinci kararında ise sanığın müşteki Bülent’e karşı işlediği iddia olunan hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından beraat, müşteki İsmet’e karşı gerçekleştirdiği mala zarar verme suçundan ise hükümlülük kararı verilmiş olup, sanık müdafiinin temyiz isteminin de sadece mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olması nedeniyle temyiz incelemesinin, Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 11.05.2011 gün ve 10486-2825 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.