YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/161
KARAR NO : 2013/167
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13. ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.02.2009
Sayısı : 89-5

Malatya Cumhuriyet Başsavcılığının 12.12.2007 gün ve 5537-82 sayılı iddianamesi ile; sanıklar … ve … hakkında geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve nitelikli hırsızlık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 116/1-4, 119/1-c, 142/1-b.1, 143, 151/1, 152/2-a ve 31/2. maddeleri, sanık … hakkında ise aynı suçlardan aynı kanunun 116/1-4, 119/1-c, 142/1-b.1, 143, 151/1, 152/2-a ve 31/3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Yeşilyurt Asliye Ceza Mahkemesince 02.02.2009 gün ve 89-5 sayı ile;
Sanıklar … ve …’ın, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından beraatine,
Sanık …’ın; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK’nun 116/1-4, 119/1-c, 31/2, 62 ve 50/1-c maddeleri uyarınca 2 yıl süre ile bir meslek ve sanat edinmesini sağlamak amacıyla bir eğitim kurumuna devam etmesi tedbirinin uygulanmasına,
Sanık …’ın; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan, aynı kanunun 116/1-4, 119/1-c, 31/3, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine,
Sanık …’ün; geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçundan, aynı kanunun 116/1-4, 119/1-c, 31/2, 62 ve 50/1-c maddeleri uyarınca 2 yıl süre ile bir meslek ve sanat edinmelerini sağlamak amacıyla bir eğitim kurumuna devam etmesi tedbirinin uygulanmasına,
Mala zarar verme suçundan açılan kamu davasında ise eyleminin kasten yangın çıkarmak suçunu oluşturduğu kabul edilerek aynı kanunun 170/1-a, 31/2, 62 ve 50/1-d maddeleri gereğince 1 ay 7 gün süre ile Yeşilyurt ilçesindeki internet cafelere gitmekten yasaklanması tedbirinin uygulanmasına,
Nitelikli hırsızlık suçundan ise, aynı kanunun 142/1-b, 143, 31/2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
Karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından; sanık …’a son söz hakkı ve ek savunma verilmeden TCK’nun 170/1-a maddesinden hüküm kurulması, sanıklar Mehmet ve Abuzer hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği ve sanık … ile Mehmet’in işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunup bulunmadığına ilişkin rapor alınmadığı nedenleriyle temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesince 08.05.2013 gün ve 1593-13551 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevke, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 06.06.2013 gün ve 14866-10663 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun, 09/02/2012 tarihinde alınan ve 18/02/2012 günlü Resmi Gazetede yayınlanarak, Yargıtay Kanunun 6110 sayılı Kanunla değişik 14/son maddesi uyarınca 01/03/2012 tarihinde yürürlüğe giren, Yargıtay Daireleri İşbölümüne dair kararın ceza daireleri ortak hükümler başlıklı kısmının 1. maddesinin ‘bu işbölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır’ düzenlemesi, ve tebliğname tarihinin de 11.01.2012 bulunması karşısında,
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelenmesinin tebliğname tarihi itibariyle Yüksek 9. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 09.07.2013 gün ve 9120-10634 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, sevkteki ağırlığa, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 13. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık, mala zarar verme ve geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen hırsızlık suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 142/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezası 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para; geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezası 116/4. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında, hırsızlık suçunun yaptırımı diğer suçlara nazaran daha ağır olup,
temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 13. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 08.05.2013 gün ve 1593-13551 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.