Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/150 E. 2013/156 K. 31.10.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/150
KARAR NO : 2013/156
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 11.05.2006
Sayısı : 168-412

Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının 07.02.2005 gün ve 476-343 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali ve şartlı tehdit suçlarından 765 sayılı TCK’nun 193/2, 80, 81/1, 188/1, 80 ve 81/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesince 11.05.2006 gün ve 168-412 sayı ile;
Geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçundan, 765 sayılı TCK’nun 193/2 ve 80. maddeleri uyarınca 7 ay hapis,
Şartlı tehdit suçundan, aynı kanunun 188/1 ve 80. maddeleri uyarınca 7 ay hapis ve 513 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık vasisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 16.10.2012 gün ve 22621-43835 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarihli ve 2012/1 sayılı kararına göre temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 13.02.2013 gün ve 35218-3919 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali ve şartlı tehdit suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezası, 765 sayılı TCK’nun konut dokunulmazlığının ihlali suçunun temel şekline göre müstakil ceza öngören ve suçun geceleyin işlenmesine ilişkin nitelikli hali düzenleyen 193/2. maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis; şartlı tehdit suçunun cezası aynı kanunun 188/1. maddesi uyarınca altı aydan bir yıla kadar hapis ve bin liradan üçbin liraya kadar ağır para cezasından ibaret olup, geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçu daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 2. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 16.10.2012 gün ve 22621-43835 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.