YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/147
KARAR NO : 2013/153
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 3. ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 29.04.2011gün ve
Sayısı : 591-487

Çocuk sanık … hakkında da Sincan C.Başsavcılığının 10.06.2009 gün ve 8199-3058 sayılı iddianamesiyle katılan …’a yönelik eylemleri nedeniyle TCK’nun 86/1-3-e, 87/1-c, 109/2-3-b, 31/3 maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının Sincan Çocuk Mahkemesince 05.11.2009 gün ve 234-324 sayı ile verilen birleştirme kararı üzerine yapılan yargılama sonucunda, Sincan 3. Asliye Ceza Mahkemesince 29.04.2011 gün ve 591-487 sayı ile;
1-)Sanık …’in;
a- …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, …’a yönelik hakaret suçlarından beraatine,
b- …’a yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/1, 3-e, 87 ve 53 maddeleri uyarınca 1 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
c- …’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-d, 1-2.cümle, 3, 39/2-c ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
d- …’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-c, 1-2.cümle, 3 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
e- Mala zarar verme suçundan TCK’ nun 151/1 ve 53. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına
2-)Sanık …’in;
a-…, … ve …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, …’a yönelik hakaret, Sevim Berkan’a yönelik kasten yaralama suçlarından beraatine
b-…’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-d, 1-2.cümle, 3, 39/2-c ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
c-…’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-c, 1-2.cümle, 3 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
d-Mala zarar verme suçundan TCK’ nun 151/1 ve 53. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına
3-)Sanık …’un;
a-…, … ve …’ a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, Sevim Berkan ve Biral Ercan’a yönelik kasten yaralama suçlarından beraatine,
b-…’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-c, 1-2.cümle, 3 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
c-Mala zarar verme suçundan TCK’ nun 151/1 ve 53. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına
4-)Sanık …’in …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit ve kasten yaralama suçlarından beraatine,
5-)Sanık …’ın tehdit suçundan CMK’nun 223/2-d ve TCK’nun 25.maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
6-)Sanık …’in …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından beraatine,
7-)Sanık …’in;
a-…’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine,
b-…’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-c, 1-2.cümle, 3 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
8-)Sanık …’in;
a-…’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine,
b-…’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-c, 1-2.cümle, 3 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
9-)Sanık …’in;
a-…’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine,
b-…’a yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-c, 1-2.cümle, 3 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
Hükmün katılan sanıklar Çetin, Emre ve Tuncay müdafii, sanıklar Ali, Hüseyin, Umut ile bu sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 02.05.2013 gün ve 13751-18033 sayı ile;
“Dava konusu eylemlerin iddianamede belirlenen yasal niteliğine ve uygulanması öngörülen yasa maddelerine göre; Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 24.05.2013 gün ve 6109-6537 sayı ile;
“Dosya kapsamına göre, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun mağdurları olan katılanlar …, … ve … ve vekillerinin, bu suçtan verilen beraat hükümlerine yönelik herhangi bir temyizlerinin bulunmadığı, katılan sanıklar Çetin, Emre ve Tuncay vekillerinin temyizinin yanlızca bu sanıklar yönünden verilen mahkûmiyet ve katılan sanık … hakkında tehdit suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik olduğu, sanıklar Ali, Hüseyin ve Umut temyizlerinin ise yalnızca haklarından verilen mahkûmiyet kararlarına ilişkin olduğu ve ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan haklarında verilen beraat hükümlerini temyiz etmedikleri, buna göre Dairemizin görev alanı kapsamında değerlendirilebilecek bir temyizin bulunmadığının anlaşılması karşısında temyiz kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Kararına göre temyiz incelemesi yapma görevi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamından; sanıklar …, … ve … ile müdafiilerinin haklarında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerini temyize getirdikleri, katılan sanıklar …, … ve … müdafiilerinin de hem haklarında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile hem de sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne karşı aleyhe temyiz isteminde bulundukları, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararlarına karşı bir temyizin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen tehdit, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarına kanunda öngörülen ceza miktarları göz önüne alındığında, kasten yaralama suçunun müeyyidesi diğer suçlara nazaran daha ağır olup,
temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 3. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 02.05.2013 gün ve 13751-18033 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.