Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/146 E. 2013/152 K. 31.10.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/146
KARAR NO : 2013/152
KARAR TARİHİ : 31.10.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 10.10.2007
Sayısı : 611-595

Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 25.06.2007 gün ve 23796-14123 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında tehdit, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 170/1-c, 109/1-3/a, 106/2-a ve 6136 sayılı Kanunun 13/1 maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesince 10.10.2007 gün ve 611-595 sayı ile;
Tehdit suçundan, 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis,
Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan, aynı kanunun 170/1-c ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis,
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, aynı kanunun 109/1, 109/3-a ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis,
6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan ise, aynı kanunun 13/1 ve TCK’nun 62. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 450 Lira adli para cezası cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.03.2012 gün ve 13153-7418 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14.maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih – 1 sayılı ve 09.02.2012 tarih – 1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 14.Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 18.09.2013 gün ve 15234-22788 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, 26.01.2013 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Ceza Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı Kararı ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, tehdit, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen tehdit suçunun cezası, TCK’nun suçun temel şekline göre müstakil ceza öngören 106/2-a. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunun cezası TCK’nun 170/1-c. maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cezası TCK’nun 109/1. maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun cezası aynı kanunun 13/1. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibaret olup, tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28.03.2012 gün ve 13153-7418 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.10.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.