Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/143 E. 2013/149 K. 15.07.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/143
KARAR NO : 2013/149
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 31.10.2008
Sayısı : 410-897

Alanya C.Başsavcılığının 21.09.2006 gün ve 2444-1344 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında suç delillerini gizleme ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 281/1 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesince 31.10.2008 gün ve 410-897 sayı ile; suç delillerini gizleme suçundan TCK’nun 281/1 ve 62. maddeleri uyarınca beş ay hapis, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan aynı kanunun 13/1 ve TCK’nun 62. maddeleri on ay hapis ve 375 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 01.12.2011 gün ve 9868-14324 sayı ile ;
“…TC. Anayasası’nın 141/3, CMK’nun 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının gerekçeli olması ve hükmün gerekçesinde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin sanıkların suç oluşturduğu sabit görülen fiillerin belirtilmesi ve bu fiillerin nitelendirilmesinin yapılması gerekirken, gerekçeden yoksun biçimde mahkumiyet hükmü kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 10.07.2012 gün ve 58-646 sayı ile; suç delillerini gizleme suçundan TCK’nun 281/1, 62 ve 50. maddeleri uyarınca 3.000 Lira adli para, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan aynı kanunun 13/1 ve TCK’nun 62 ve 50. maddeleri 375 Lira doğrudan verilen, 6000 Lira hapisten çevrilen adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 18.12.2012 gün ve 35637- 38643 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 04.06.2013 gün ve 377-8432 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe, Yüksek Dairenin bozma kararına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne, 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı kararında 11/A (2)’de yer alan ‘Her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışında gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmüne göre, işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, suç delillerini gizleme ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1- Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2- İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 05.12.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 31.10.2008 gün ve 410-897 sayılı ilk hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 8. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 01.12.2011 gün ve 9868-14324 sayı ile yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 8. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 18.12.2012 gün ve 35637-38643 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.