YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/14
KARAR NO : 2013/20
KARAR TARİHİ : 14.05.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 14 ve 12. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 01.03.2007
Sayısı : 272-171
Sanıklar hakkında Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 21.10.2003 gün ve 15619-1879 sayılı iddianamesiyle; reşit mağdureyi zorla kaçırma suçundan sanık …’nın 765 sayılı TCK’nun 429/1, sanıklar …, Gülcan Kara ve …’nun aynı kanunun 429/1 ve 65/3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesine kamu davası açılmıştır.
Soruşturma aşamasında ayrılan evraka ilişkin soruşturmayı yürüten Silivri Cumhuriyet Başsavcılığının 31.10.2003 gün ve 2910-1048 sayılı iddianamesi ile; sanık …’nın dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu bir kişinin ölümü ve üç kişinin yaralanmasına neden olma suçundan aynı kanunun 455/2-son maddesi uyarınca açılan kamu davasında Silivri Asliye Ceza Mahkemesince 17.06.2004 gün ve 600-359 sayı ile; eylemin TCK’nun 439. maddesinde yazılı suçu oluşturabileceği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Yargıtay 5. Ceza Dairesince, merci tayini yoluyla dosyanın gönderildiği Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesince her iki dava dosyasının birleştirilerek yapılan yargılaması sonucunda 01.03.2007 gün ve 272-171 sayı ile; sanık …’nın 5237 sayılı TCK’nun 85/2, 22/3 ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, diğer sanıkların müsnet suçlardan beraatlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanık … müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 01.07.2011 gün ve 13428-8955 sayı ile verilen gönderme kararı ile dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 11.12.2012 gün ve 26909-26902 sayı ile;
“İddianamedeki sevke ve nitelemeye, hükmün içeriğine, temyiz kapsamına, Yargıtay Kanunun 14. maddesi, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 18.02.2012 tarih ve 28208 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararına göre, 765 sayılı TCK’nun 455/2. maddesinde belirlenen hapis cezasının alt haddinin 4 yıl, 429/1. maddesinde belirlenen hapis cezasının alt haddinin 3 yıl, 5237 sayılı TCK’nın 85/2 ve 109/2. maddelerinin alt hadlerinin 2 şer yıl olmasına karşın TCK’nın 85/2. maddesinde belirlenen hapis cezasının üst haddinin 15 yıl, 109/2. maddesinde belirlenen hapis cezasının üst haddinin ise 7 yıl olduğu gözetildiğinde, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan ceza dairesi dosyaya bakmakla görevli olup temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince 11.04.2012 gün ve 3910-4243 sayı ile;
“…İddianamelerdeki sevk ve nitelendirmeye, Silivri Asliye Ceza Mahkemesince sanık … hakkında eylemin 765 sayılı TCK’nın 429/1, 439. maddelerine uyabileceğinden bahisle verilen görevsizlik kararı kapsamına göre, Yargıtay Kanunun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararı gereğince temyize konu hükümlerden en ağırının incelenmesi Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görüldüğü gibi Yargıtay 14. ve 12. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü bulunmaktadır.
Yukarıda belirtilen aşamalar da gözetilerek dosya incelendiğinde;
Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinde birleşen dosyada Silivri Asliye Ceza Mahkemesince verilen ve dava açan belge niteliğinde olan görevsizlik kararında, yargılama konusu olaya ilişkin yapılan açıklama ile uyumlu olarak gösterilen sevk maddesinin 765 sayılı TCK’nun 439. maddesi olduğu anlaşılmaktadır. Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin uyuşmazlığa konu dosyasında, çeşitli suçlardan açılan davalarda suçların en ağırı da 15 yıldan az olmamak üzere hapis cezası öngörülen 765 sayılı TCK’nun 439. maddesi olup, bu maddeden açılan kamu davalarında verilen hükümlerin temyizen incelenmesi görevi Yargıtay 14. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 14. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 11.12.2012 gün ve 26909-26902 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.